| توضیحات |
هدف کلی این نوشتار بررسی وضعیت آسیب‌های اجتماعی و تحلیل برنامه اجتماع محور پیشگیری از آن می باشد. در تحقیق حاضر برای تکمیل بینش نظری از نظریه های مطرح در خصوص آسیب‌های اجتماعی در حوزه های جامعه شناختی و طراحی شهری استفاده شده است. در بخش میدانی نیز اقدام به جمع آوری اطلاعات با استفاده از ابزار پرسش نامه و مصاحبه (با سوالات باز) شد. با توجه به اینکه پژوهش حاضر هم دارای جنبه مطالعاتی و هم جنبه مشاوره ای و در نهایت آموزش و اجرا است، بنابراین به لحاظ روش شناسی در چهار سطح اکتشافی، توصیفی، تبیین و اجرا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه آماری بود: 1- دختران و زنان در سطح مناطق 9، 15 و 17شهر تهران. 2- مطلعان کلیدی مناطق. نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به اینکه منابع شکل گیری آسیب‌های اجتماعی متفاوت است، و در آن «فرد، خانواده، فضای عمومی جامعه و نهادهای مربوطه » مسئول هستند، لذا برای کاهش آسیب‌های اجتماعی از جمله اقداماتی که جنبه پیشگیرانه نیز دارند، تشکیل برنامه های اجتماع محور در جهت آموزش مردم در خصوص مهارت های زندگی، ارتقای سطح آگاهی اجتماعی، آشنایی زنان با آسیب‌های اجتماعی و توان افزایی آنان است. بنابراین، گسترش مراکز مددکاری و مشاوره اجتماعی و اقدام های پیشگیرانه نیروی انتظامی برای آموزش دادن خانواده ها می تواند در کاهش آسیب‌های اجتماعی نقش برجسته ای داشته باشد.
|
