| کد | sr-24604 |
|---|---|
| عنوان اول | آموزه‌های تعلیمی مثنوی مولوی در حوزه آسیب‌های اجتماعی |
| نویسنده | محمدعلی گذشتی |
| نویسنده | فاطمه کاکاوندقلعه نوعی |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | پژوهشنامه ادبیات تعلیمی (پژوهشنامه زبان و ادبیات فارسی) |
| شماره پیاپی | 21 |
| سال | 1393شمسی |
| ماه | بهار |
| زبان | فارسی |
| توضیحات | اثر ادبی تعلیمی، اثری است که دانشی (چه عملی و چه نظری) را برای خواننده تشریح کند یا مسایل اخلاقی، مذهبی و فلسفی را به شکل ادبی عرضه دارد. مثنوی معنوی نمونه بارز ادبیات عرفانی علیمی است که در آن، مولانا به بهترین شکل و در قالب تمثیل و حکایات تعلیمی، آموزه های اخلاقی و عرفانی را به مخاطبانش آموزش می دهد. در این مقاله، برخی از نکات تعلیمی مثنوی و تاثیرگذاری آن بر شنونده و کارکرد آن در حوزه آسیب‌های اجتماعی بررسی می شود تا دریابیم مولوی چگونه از آموزه های مبتنی بر تجربیات ارزشمند خود برای تعلیم و تربیت بهره برده است و چگونه می توان از این آموزه ها در کاهش و ترمیم آسیب‌های اجتماعی در دنیای معاصر استفاده کرد. یافته های این تحقیق نشان می دهد مولوی عرفان را امری اجتماعی می داند و آموزه های عرفانی وی کاملا در حوزه اجتماعی است و می توان با به کارگیری آنها از بسیاری از آسیب‌های اجتماعی جلوگیری کرد. |
| تاریخ ثبت در بانک | 28 آذر 1398 |