مقاله نشریه
کد sr-22832  
عنوان اول اگر روزی پای شهروند معلولی به مسعودیه برسد  
نویسنده سمیه افشین فر  
مقاله نشریه روزنامه ایران، صفحه توانش  
شماره پیاپی 30 اردیبهشت 1395  
زبان فارسی  
متن «اگر روزی پای شهروند معلولی به مسعودیه برسد»، سمیه افشین فر، 30 اردیبهشت 1395.
در یک روز جمعه بعد از مدت‌ها برنامه‌ریزی سور و سات را آماده کرده و عازم رفتن و بازدید از عمارت مسعودیه شدیم؛ خانه‌ای تاریخی مربوط به دوره قاجار که به دستور مسعود میرزا، ملقب به ظل‌السلطان، فرزند ناصرالدین شاه، در سال 1295 ق در زمینی به وسعت حدود 4 هزار مترمربع، مرکب از بیرونی (دیوان خانه) و اندرونی و دیگر ملحقات بنا شده است.
از خیابان جمهوری به سمت میدان بهارستان می‌رویم و وارد خیابان ملت می‌شویم بعد از جست‌و‌جوی فراوان موفق شدیم که جای پارکی برای ماشین پیدا کنیم.
البته چند قدمی هم پیاده روی کردیم تا به عمارت تاریخی مسعودیه رسیدیم از آنجا که کودک نوپایی داریم کالسکه بچه را هم همراه بردیم تا هم بچه راحت باشد و هم ما زحمت در آغوش کشیدنش را تحمل نکنیم و با فراغ بال به تماشا بپردازیم اما زهی خیال باطل.
به محض ورود برجستگی لبه در وادارمان کرد تا کالسکه را بلند کنیم دو قدم بعد باز کالسکه را بلند کردیم و از آنجا که خانه به خصلت همه خانه‌های قدیمی درهای تو در تو و قدیمی دارد مجبور شدیم از خیر دیدن چند اتاق بگذریم اما باز هم در و در و در و ما غافل از اینکه بالاتر، پله‌هایی نوک تیز انتظارمان را می‌کشد؛ پله هایی نوک تیز که به زحمت می‌توانستیم از آن رد شویم جلوی پله‌ها کالسکه به دست مستأصل ماندیم نگاهی کردیم و به درخواست‌های کمک بازدیدکنندگان جواب رد دادیم.
در آن لحظه دلم می‌خواست همانند عروسک‌های خمیری کارتون پت و مت راه حلی سریع پیدا و مثلاً با تخته‌ای چوب، سطحی شیبدار ایجاد کنم تا کالسکه از آن بگذرد و با خیال راحت به راه ادامه دهیم، اما اینجا واقعیت بود؛ واقعیتی که هر معلول ویلچری ساعت‌ها و روزهای زیادی با آن دست به گریبان است.
ما برای بازدید از خیر کالسکه گذشتیم و بچه به بغل ادامه راه دادیم هر چند باز هم افراد بسیاری ممکن است با کودکان یا سالخوردگانشان برای بازدید از این عمارت تاریخی به مسعودیه بروند.
اما ساعت‌های طولانی با خودم فکر می‌کردم که اگر روزی یک معلول ایرانی و یا اگر در تورهای بازدید از ایران یک فرد معلول خارجی حضور داشته باشد برای بازدید از این مجموعه باید چه کار کند.
اصلاً در نگاه ما این افراد حق بازدید از اماکن تاریخی را دارند که اگر پاسخ آری است باید بیندیشم و برنامه‌ریزی گسترده نماییم و راه‌های دسترس پذیری این افراد را به این اماکن فراهم کنیم.
ای کاش لحظه‌ای و فقط لحظه‌ای درنگ کنیم و بیندیشیم مناسب‌سازی اماکن و معابر نه تنها دسترس پذیری شهروند معلول را ارتقا می‌بخشد که به حال آحاد افراد جامعه از جمله سالمندان و کودکان و... نیز می‌تواند مفید باشد.
 
تاریخ ثبت در بانک 9 آذر 1397