کد | sr-18534 |
---|---|
عنوان اول | تاثیر هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر کاهش ناامیدی و تنهایی کودکان ناشنوای پسر |
نویسنده | سالار فرامرزی |
نویسنده | محمدرضا مرادی |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | Auditory and Vestibular Research |
شماره پیاپی | سال 23، شماره 6 |
سال | 2014میلادی |
ماه | بهار |
شماره صفحه (از) | 25 |
شماره صفحه (تا) | 31 |
زبان | فارسی |
متن |
زمینه و هدف: کودکان ناشنوا به دلیل نقص شنوایی خود با مشکلات روان شناختی متعددی رو به رو هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر کاهش تنهایی و ناامیدی کودکان ناشنوای پسر صورت گرفت. روش بررسی: روش پژوهش آزمایشی و از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه شاهد استفاده شد. به این منظور از بین کودکان ناشنوای 7 تا 10 ساله شهر اصفهان، تعداد 30 نفر که ملاک های ورود به پژوهش را دارا بودند به شیوه نمونه گیری چندمرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه شاهد و مورد گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس ناامیدی کودکان Kazdin و مقیاس تنهایی Asher که روایی و اعتبار آنها تایید شده است، استفاده شد. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین عملکرد دو گروه مورد و شاهد در متغیرهای احساس ناامیدی و تنهایی در پس آزمون در سطح p<0/001 تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر بهبود احساس ناامیدی و تنهایی کودکان ناشنوا موثر است و از آن به عنوان یک روش آموزشی و درمانی غیرمستقیم می توان برای کاهش احساسات منفی کودکان ناشنوا به ویژه تنهایی و ناامیدی استفاده کرد و این روش را به درمانگران، مربیان و مشاورانی که با این کودکان کار می کنند پیشنهاد کرد. کلیدواژگان: هنردرمانی، نقاشی درمانی، ناامیدی، تنهایی، ناشنوا |
تاریخ ثبت در بانک | 22 فروردین 1397 |