| کد | sr-18533 |
|---|---|
| عنوان اول | اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدینی در مادران کودکان با آسیب شنوایی |
| نویسنده | مهناز علی اکبری دهکردی |
| نویسنده | علی اصغر ک اکو جویباری |
| نویسنده | طیبه محتشمی |
| نویسنده | نرگس یکدله پور |
| نوع | کاغذی |
| مقاله نشریه | Auditory and Vestibular Research |
| شماره پیاپی | سال 23، شماره 6 |
| سال | 2014میلادی |
| شماره صفحه (از) | 66 |
| زبان | فارسی |
| متن |
زمینه و هدف: مطالعات، آسیب شنوایی را پراسترس ترین معلولیت می داند. استرس والدین نیز می تواند به عملکرد بد نظام خانواده و فرزندپروری نامتناسب منتهی شود. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدینی مادران کودکان دچار آسیب شنوایی بود. روش بررسی: جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان 7 تا 12 ساله آسیب دیده شنوایی در شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 24 نفر به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه مورد و شاهد جای داده شدند. به گروه مورد برنامه فرزندپروری مثبت بر مبنای برنامه (Sanders (1993 در طول هشت جلسه آموزش داده شد. از پرسش نامه تنیدگی والدین Abidin به عنوان ابزار سنجش استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در قلمرو والد و قلمرو کودک در گروه مورد نسبت به گروه شاهد در پیش آزمون نسبت به پس آزمون با توجه به هدف پژوهش کاهش بیشتری یافته است. همچنین نتایج با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از این بود که آموزش روش فرزندپروری مثبت در کاهش نمرات تنیدگی والدینی در قلمرو کودک و مولفه های تقویت گری و خلق کودک و در قلمرو والد و مولفه های آن احساس صلاحیت، روابط با همسر و محدودیت نقش موثر بوده است(p<0/05). نتیجه گیری: با توجه به مزیت های آموزش والدین در کاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان آسیب دیده شنوایی، آموزش این روش به مادران این کودکان در کلیه مراکز آموزشی ناشنوایان توصیه می شود. کلیدواژگان: آموزش فرزندپروری مثبت، آسیب شنوایی، تنیدگی والدینی |
| تاریخ ثبت در بانک | 22 فروردین 1397 |