کد | sr-18366 |
---|---|
عنوان اول | نقش پیش بینی کنندگی اقدام برای رشد فردی در سازگاری دانش آموزان نابینا |
نویسنده | عقیل حسین لو |
نویسنده | سمیه کاظمیان |
نوع | کاغذی |
مقاله نشریه | کودکان استثنایی |
شماره پیاپی | 65 |
سال | 1396شمسی |
ماه | پاییز |
شماره صفحه (از) | 19 |
شماره صفحه (تا) | 28 |
زبان | فارسی |
متن |
چکیده هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینیکنندگی اقدام برای رشد فردی در سازگاری دانشآموزان نابینا بود. روش: شرکت کنندگان در پژوهش 120 نفر از دانش آموزان نابینای 14 سال به بالای شهر تهران بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه اقدام برای رشد فردی روبیتچک (1998) و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی(AISS) سینها و سینگ (1993) را با کمک پرسشگر تکمیل کردند. دادهها با استفاده از SPSS و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج: یافتهها نشان داد بین اقدام برای رشد فردی با سازگاری دانش آموزان رابطه وجود دارد نتایج تحلیل رگرسیون بین اقدام برای رشد فردی با سازگاری دانشآموزان، مقدار آماره F بدست را برابر با 49/46 نشان داد که در سطح آلفای کوچکتر از 0/01 معنی دار است. و مقدار ضریب رگرسیونی استاندارد شده (Beta) برای مولفه آمادگی برای تغییر برابر با 2/218-، برنامه ریزی برابر با 3/420- ، استفاده از منابع برابر با 3/727- و برای مولفه رفتار هدفمند برابر با 0/010 می باشد. بنابراین با توجه به مقدار آمارههای t بدست آمده، به جز برای مولفه رفتار هدفمند برای سایر مولفهها معنیدار می باشد. نتیجه گیری: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اقدام برای رشد فردی به طور معنیداری قادر است سازگاری دانش آموزان را پیش بینی کند همچنین مولفههای اقدام برای رشد فردی به طور مجزا، به جز مولفه رفتار هدفمند، قادر به پیش بینی سازگاری دانشآموزان نابینا بودند. واژههای کلیدی: نابینایی، اقدام برای رشد فردی، سازگاری دانش آموزان |
تاریخ ثبت در بانک | 19 فروردین 1397 |