| کد | cb-23573 |
|---|---|
| نام | عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب (ابن عباس) |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | 68قمری |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | عالم و مفسر |
| متن زندگی نامه |
عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب مشهور به ابن عباس عموزاده پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و از یاران آن حضرت است. به دلیل وسعت و کثرت دانش او را «حِبر الاُمّه» (دانشمند امت) نامیده‌اند. در زمان خلافت امام علی علیه السلام با ایشان به عراق رفت و در جنگ صفین شرکت کرد و پس از آن حکومت بصره را پذیرفت. خلفای عباسی از نسل او هستند. خلفای راشدین غالباً او را تکریم می‌کردند. علم تفسیر و تأویل قرآن را نزد امام علی علیه السلام فراگرفت. در تفسیر خود به اشعار عربی استناد کرده است. تفسیری مدون از ابن عباس به جا نمانده، بلکه آنچه اکنون به نام تفسیر ابن عباس به چاپ رسیده، همانی است که در میان دیگر تفاسیر و بیشتر تفسیر طبری آمده است. اثر دیگر وی لغت‌نامه‌ای قرآنی است که با نام مسائل نافع ابن ازرق چاپ شده است. پس از شهادت امام علی علیه السلام، از عراق به طائف کوچید و تا مرگش در سن 71 سالگی در آنجا ماند. در اواخر عمر بینایی خود را از دست داده بود؛ و کاملاً نابینا بود. او در سال 68ق درگذشت. مأخذ دانشنامه دانش‌گستر، ج1، ص692. |
| تاریخ ثبت در بانک | 29 بهمن 1397 |