| کد | cb-23564 |
|---|---|
| نام | ابوسلیمان سجستانی |
| سال تولد | 307 قمری |
| تاریخ درگذشت | شمسی |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | عارف و نویسنده |
| متن زندگی نامه |
محمد مشهور به ابوسلیمان سجستانی فیلسوف ایرانی است که در 307ق متولد شد. به دلیل ابتلا به بیماری برص و یک چشم بودن در مجالس حاضر نمی‌شده، با این حال منزل وی محل رفت و آمد دانشمندان و فرهیختگان بوده است. کتاب الامتاع و الموانسة ابوحیان توحیدی، شاگرد سجستانی، حاصل همین مجالس است. توحیدی در این کتاب که منبع مهم آرای ابوسلیمان است، او را متفکری عقل‌گرا دانسته که به سرچشمه وحی اعتقاد وافری داشته و از تعلیمات عارف مشربان در شناسایی خداوند تبعیت می‌کرده است. از آثارش: رساله فی اقتصاص طرق الفضائل؛ رسالة فی السیاسة؛ مقالة فی أن الاجرام العلویة طبیعتها خامسة؛ رسالة فی المحرک الاول؛ صوان الحکمة در شرح زندگانی و عقاید فیلسوفان یونان که از مهم‌ترین منابع عقاید نگاری در اسلام است. ابوسلیمان با اینکه ضعف بینایی داشته ولی کارنامه پربار علمی دارد. پس از 377ق درگذشت. مأخذ دانشنامه دانش‌گستر، ج1، ص752. |
| تاریخ ثبت در بانک | 28 بهمن 1397 |