| کد | cb-22913 |
|---|---|
| نام | ابوبصیره یشکُری |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | شمسی |
| نوع معلولیت | نابینا |
| متن زندگی نامه |
ابن حجر از این شخص در کتاب الاصابه یاد کرده و به نقل از ابوالفرج اصفهانی نقل کرده که ابوبصیره را نزد مسیلمه کذاب آوردند و چون بر چشمان او دست کشید، کور شد (الاصابه، ج7، ص41). این گزارش در چاپ موجود الاغانی (ج9، ص181) چنین آمده است: یشکر بن وائل یشکری که از علمای قبیله بکر بن وائل بود، در زمان مسیلمه کذاب به دنیا آمد و چون بر چشمان او دست کشید، کور شد. همان‌طور که از متن پیداست در این روایت به چنین کنیه‌ای اشاره نشده است و اگر ابوبصیره کنیه یشکر هم باشد، احتمال می‌رود با توجه به این داستان، کنیه واقعی او نباشد؛ همانند کنیه ابوجهل که مسلمانان برای تنقیص ابوالحکم وضع کردند، چنان که شایع بوده کنیه ابوبصیر، به افراد نابینا داده می‌شد. مزّی (ج33، ص81) و ابن حجر (تهذیب، ج12، ص21) از شخصی به نام ابوبصیر عبدی کوفی اعمی نام برده‌اند که نامش حفص بوده است، ولی از ابن عیینه نقل می‌کنند که نامش را بکر بن وائل می‌دانست که به احتمال قریب به یقین با نام قبیله‌اش اشتباه شده است. ابن حبّان (ج5، ص575) به اختصار از او با عنوان ابونصیر بن عبدالقیس (با توجه به منابع یاد شده، ابونصیر بن عبدالقیس اشتباه و تصحیف ابوبصیر من عبدالقیس است) کوفی اعمی نام برده که تصحیف در این موارد رایج است. درباره این شخص نیز عیناً داستان ابوبصیر نقل شده است و ابن حجر آن احتمال را که درباره کنیه ابوبصیر گفتیم (یعنی کنایه از کوری) تأیید می‌کند. وی از اُبی بن کعب، امیر مومنان علی علیه السلام و اشعث بن قیس روایت کرده و پسرش عبدالله و ابواسحاق سَبِیعی از ابوبصیر روایت کرده‌اند (مزّی، ج33، ص81؛ ابن حجر، تهذیب، ج12، ص21). نکته‌ای که اتحاد این دو نفر را هر چند با شباهت اسمی و داستانی که دارند ـ از هم متمایز می‌کند، قبایل این دو است؛ فرد مورد بحث از قبیله بکر بن وائل است و این دومی از عبدالقیس. ابوبصیره تا زمان امارت خالد قشیری (تصحیف قسری) بر عراق (106-120) زنده بوده است (الاصابه، ج7، ص41). مآخذ بخاری، محمد بن اسماعیل (م. 256)، کتاب الکنی جزء من تاریخ الکبیر، دیار بکر، مکتبة الاسلامیة؛ خطیب بغدادی، احمد بن علی (م. 463)، تاریخ بغداد، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1417. دانشنامه سیره نبوی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1389، ج1، ص156. |
| تاریخ ثبت در بانک | 4 دی 1397 |