مشاهیر و مفاخر
کد cb-11527  
نام شاهمراد مشتاق  
پیشه و عنوان شاعر  
سال تولد 1300شمسی  
تاریخ درگذشت 1362شمسی  
نوع معلولیت نابینا  
رشته و تخصص ادبیات  
متن زندگی نامه شاهمراد مشتاق، متخلص به «شامی»، در 1300ش در کرمانشاه به دنیا آمد. هنوز بیش از 3 سال و نیم از عمرش نگذشته بود که از دیدن دنیای روشن بی‌نصیب شد. او در کودکی از آغوش پر مهر مادر محروم گردید و در 13 سالگی پدر خود را از دست داد. اما هر پتک بی‌مهری دنیای دون او را محکم‌تر و استوارتر می‌نمود.
پس از فوت پدر، زن عمویش نگهداری و آموزش او را به شخص خیّر و نیکو خصالی سپرد. شامی به مکتب نرفته و درسی نیاموخته بود. اما استعداد و ذکاوت فوق‌العاده‌ای داشت. وی با علاقه و اشتیاقبه سخن اشخاصی که شعر کردی می‌خواندند گوش فرا می‌داد و به خاطر می‌سپرد، تا آنجا که گاهی به محض شنیدن مصراع اول بیت خود مصراع دوم را می‌ساخت، تا اینکه برای خود او و دیگران معلوم شد که دارای قریحه و طبع و ذوق شعری است. شامی برای کسب اعتماد به نفس از هیچ گونه تلاش و کوششی دریغ نداشت و با فقر و مسکنت پنجه در پنجه انداخت، در عین حال از سرودن شعر باز نایستاد، منتها چون نابینا و بی‌سواد بود می‌بایست دیگران اشعار او را یادداشت نمایند. بدین لحاظ بسیاری از اشعارش ثبت نشد و از بین رفت.
عمر شامی اجازه نداد تا او دفتری شعری را که در پاییز 1362 انتشارات سروش از اشعار او به چاپ رساند ببیند و چند روز قبل از چاپ دیوانش با جهان فانی وداع کرد.
او با آنکه کتابی نخوانده بود در اشعارش از صنعت، طباق، مراعات النظیر، کنایه و استعاره استفاده می‌کرد و شعرش از لحاظ حلاوت، لطافت و ظرافت در حد مطلوب است.
دیوان شامی و مجموعه علی قاضی
نوابغ و مشاهیر معلول جهان، ص180
 
تاریخ ثبت در بانک 4 بهمن 1395