| کد | cb-11518 |
|---|---|
| نام | حسنعلی قصاب شیرازی |
| پیشه و عنوان | شاعر |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | 14قمری |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | ادبیات |
| متن زندگی نامه |
تذکره دانشمندان و سخن سرایان فارس می‌نویسد: «به عقیده بعضی از شیرازیان که مرحوم حسنعلی قصاب شیرازی متخلص به «مضطرب» با آنکه مردی امی و بیسواد صرف بود، معذلک شعر را مانند اشخاص باسواد می‌گفته است. ولی شعاع در تذکره شعایه می‌نویسد اسمش حسنعلی و صندوق سینه‌اش از شعر ممتلی، در عهد شباب قصابی می‌کرده و پوست خصم را گوسپند آسا به گزلک زبان در می‌آورده تا اواخر عمر چشمش علیل شده و در گوشه نابینایی بی‌دلیل ماند. اگر چه سواد فارسی را درست دارا نبود غزل را غالباً شیرین و نمکین ادا می‌نمود.» «بنابراین بیسواد صرف نبوده است. این مطلب هم باور کردنی نیست که کسی عامی باشد و بتواند مانند مضطرب کلمات فارسی و عربی صحیح را در اشعار به جای خود بیاورد. به هر حال مضطرب سواد خواندن و نوشتن را داشته و کتابخوان هم بوده است.» «با مرحوم شوریده میانه خوبی نداشته و مکرر او را هجو کرده است. شعاع می‌گوید: نظر به جنسیت در زمان نابینایی با شوریده داوری داشت و خود را در شاعری از او برتر می‌پنداشت. هجوهای رکیکه از او ساخته و راوی اشعارش شکرالله نامی معروف به «شکری جل» در السنه و افواه انداخته تا در سنه 1317 قمری در نهایت فلاکت دست از سفره حیات کشید و در قبرستان دارالسلم بی‌اضطراب آرمید.» فرصت در آثار عجم ذیل کلمه مضطرب فقط می‌نویسد: «آقا حسنعلی قصاب چشمش از حلیه نابینایی عاری است و در کنج انزوا متواری.» سایت ویکی‌پدیا |
| تاریخ ثبت در بانک | 3 بهمن 1395 |