مشاهیر و مفاخر
کد cb-11500  
نام احمد جلالی گوران  
پیشه و عنوان شاعر  
سال تولد 1289شمسی  
تاریخ درگذشت 1372شمسی  
نوع معلولیت نابینا  
متن زندگی نامه احمد جلالی گوران، فرزند آقاجان متخلص به «مهجور» در 1289ش در کرمانشاه قدم به عرصه وجود نهاد. او بیش از ده بهار از عمرش نگذشته بود که به چشم درد شدیدی مبتلا شد و در پی آن بینایی خود را از دست داد. تحصیلات مقدماتی را در مدرسه اسلامیه همان شهر به پایان رسانید و با علاقه وافری که به علم و ادب داشت با مجالست با برادر بزرگتر و در خارج از محیط مدرسه، نزد افاضل شهر به کسب دانش پرداخت و چون دارای استعداد ذوق موسیقی بود، در 20 سالگی به آموختن تار پرداخت. و برای اینکه این هنر را نزد استاد تعلیم بگیرد، برادرش «فرج الله جلالی» او را پیش میرزا آقاخان پدر برد و او نیز به تعلمیش همت گماشت و او را چند دستگاه موسیقی اصیل ایرانی آشنا کرد تا اینکه استاد یحیی خان زرین پنجه به کرمانشاه سفر کرد و مهجور چندی نیز پیش او تعلیم گرفت.
جلالی هنگام تأسیس اداره دامپزشکی در کرمانشاه به وسیله اندریات آلمانی در آن اداره استخدام شد و به خدمت پرداخت. پس از چندی به شهرداری رفت و بالاخره در سال 1337ش پس از تأسیس رادیو به خدمت آن اداره درآمد و سرانجام بازنشسته شد.
مهجور شاعر خوش ذوقی بود که غزل و قصیده را خوب می‌سرود و موسیقی‌دانی هنرمند بود که در نواختن تار مهارت داشت. استاد شهریار در قطعه «شهر خوبان» یادی از مهجور می‌کند، آنجا که می‌گوید:
قصه مشتاق با «مهجور» گو/ جام جم بین پیرجان آگاه را
در تذکره شعرای کرمانشاه آمده است: «مهجور به ادبیات محلی «کردی» احاطه دارد.» این سخنور نابینای بینادل در 6 اردیبهشت ماه 1372ش چشم از جهان فرو بست.
چند نمونه از شعار او:
«گفتم که سرم، گفت که در پای من است/ گفتم که دلم، گفت که آن جای من است
گفتم خردم، گفت به زنجیر جنون/ پا بست شده است و سخت رسوای من است»
آیین محبت:
«کی در فلک حسن چو رویت قمری هست/ یا چون لب شیرین تو شهد و شکری هست؟
هرگز نشود خشک به دلی ریشه امید/ تا آنکه مرا وقت سحر چشم تری هست
ز آنان که سراند سر سودای تو دارند/ سر بر سِر سر، در سِر هر رهگذری هست
دیگر سخن از جنت و فردوس روا نیست/ آنجا که ز آیین محبت خبری هست
زین عشق جنونم خوی خجلت به رخ آید/ بینم چو زمن سوخته دیوانه تری هست
بر من نرسد آفتی از دوره زمانه/ تا سوی منش آن بیت زیبا نظری هست
در زندگی هرگز به کسی نیست نیازم/ تا سیم صفت موی و رخ همچو زری هست»
سایت راسخون، اردیبهشت 1395. سخنوران نامی معاصر ایران و سخنوران نابینا
 
تاریخ ثبت در بانک 2 بهمن 1395