| کد | cb-11496 |
|---|---|
| نام | ابوعلی جمالالدین |
| پیشه و عنوان | شاعر، فقیه و محدث |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | 1619میلادی |
| نوع معلولیت | نابینا |
| متن زندگی نامه |
ابوعلی جمالالدین ماجد بن هاشم بن علی حسینی بحرانی، فقیه، محدث و شاعر شیعی بود. وی در روستای جد حفص در منطقه بحرین زاده شد، و در کودکی یک چشم خود را از دست داد. او در بحرین به تحصیل علوم دینی پرداخت و در تحصیل چنان جد و جهدی از خود نشان داد که برخی از منابع او را مذاهب مختلف فقهی مجتهد دانسته‌اند. گویا وی چندی نیز در اصفهان تحصیل کرده، و از جمله از شیخ بهایی بهره برده است. از دیگر استادانی که به او اجازه داده‌اند، می‌توان به محمد بن احمد ابن خاتون اشاره کرد. بحرانی، چندی امامت جمعه بحرین را عهده‌دار شد و به علاوه متولی منصب قضای آنجا گردید. او سپس راهی شیراز شد و آن شهر را که تا آن زمان کمتر مورد توجه طلاب علوم دینی بود حوزه درس و بحث خویش قرار داد و شیخ‌الاسلام شیراز شد. او را محققی پر دقت و ادیبی شاعر و در شعر بسیار توانا دانسته‌اند و به ذکر برخی از اشعار او پرداخته‌اند. وی با شاعر هم عصر خو ابوالبحر خطی، ارتباطی نزدیک داشت و آن دو از شعر یکدیگر بهره‌مند می‌شدند. برخی از دیدگاه‌های فقهی و اصولی بحرانی همچون مبحث نذر، در مقایسه با آرای فقهای بزرگی چون سید مرتضی و ابن زهره مورد توجه علما بوده است. از برخی دیدگاه‌های فقهی وی می‌توان به اعتقاد او به وجوب نماز جمعه اشاره کرد. دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 11، ص385 |
| تاریخ ثبت در بانک | 2 بهمن 1395 |