| کد | cb-11493 |
|---|---|
| نام | محمود اعتمادزاده |
| پیشه و عنوان | نویسنده و مترجم |
| سال تولد | 1293شمسی |
| تاریخ درگذشت | 1385شمسی |
| نوع معلولیت | فقدان حرکتی |
| رشته و تخصص | ادبیات، نویسندگی |
| متن زندگی نامه |
در بیست و سوم دی ماه سال 1293ش در کوی خُمِران چهل تن شهر رشت به دنیا آمد. آموزش ابتدایی را در رشت، سه سال اول متوسطه را در مشهد و سه سال آخر متوسطه را در تهران ادامه داد. در سال 1311ش جزو دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه رفت و تا دی ماه 1317ش در فرانسه ماند. زبان فرانسوی را آموخت و از دانشکده مهندسی دریایی برِست (Brest) و دانشکده مهندسی ساختمان دریایی در پاریس گواهینامه گرفت. پس از بازگشت به ایران به نیروی دریایی پیوست. با درجه ستوان دوم مهندس نیروی دریایی در خرمشهر مشغول به کار شد. دو سال بعد، به نیروی دریایی در بندر انزلی منتقل شد و ریاست تعمیرگاه این نیرو به عهده‌اش گذاشته شد. محمود اعتمادزاده (به آذین) فعال سیاسی، نویسنده و مترجم نامدار معاصر ایرانی بود. شهرت وی از زمان ریاست کانون نویسندگان آغاز شد. به آذین فعالیت‌های ادبی خود را از سال 1320ش، دورانی که قهرمان مجروح دوران جنگ بود، با انتشار داستان‌های کوتاه خود آغاز کرد. نوشته‌ها و داستان‌های کوتاه بیشتری در طول سالیان پسین به رشته تحریر درآورد و با ترجمه آثار بالزاک و شولوخوف و نگارش خاطرات و تجربیاتش از زندان های دهه 1350ش، به حیات ادبی خود ادامه داد. در چهارم شهریور 1320ش در جریان اشغال ایران و بمباران در بندر انزلی زخم برداشت که منجر به قطع دست چپ او و اتکایش به دست راست برای بقیه عمر شد. چندی بعد، برای رهایی از قیدهایی که افسر نیروی دریایی بودن برای فعالیت سیاسی و ادبی‌اش ایجاد کرده بود استعفا داد. سرانجام در بهار 1323ش، به گفته خودش «رشته نوان فرسای خدمت نظامی از گردنش باز شد» و به وزارت فرهنگ منتقل شد. سال‌هایی را به تدریس خصوصی زبان فرانسوی، تدریس ریاضی در دبیرستان‌ها و کار در کتابخانه ملی در دایره روزنامه‌ها و مجلات گذراند. چند هفته‌ای هم در دوره وزرات دکتر کشاورز، در سال 1325ش، سمت معاونت فرهنگ گیلان به عهده‌اش بود. در پی کودتای 28 مرداد 1332ش او را منتظر خدمت کردند و دیگر اجازه کار در وزارت فرهنگ را به او ندادند. در تقابل با فشار تنگدستی و تنگناهای تأمین زندگی خانواده، به کار ترجمه پرداخت. از آن پس تا پایان عمر زندگی او به فعالیت سیاسی و اجتماعی و به ترجمه و نویسندگی گذشت. او در محافل ادبی و اجتماعی با نام به آذین مشهور بود. به آذین، روز چهارشنبه 10 خرداد 1385ش و در 92 سالگی بر اثر ایست قلبی در بیمارستان آراد تهران درگذشت. دایرةالمعارف فرهنگ و هنر، ص108 |
| تاریخ ثبت در بانک | 2 بهمن 1395 |