| کد | cb-10314 |
|---|---|
| نام | ابن خبّاز (ابوعبدالله احمدبن حسین ) |
| پیشه و عنوان | ادیب و شاعر |
| ملیت | عراق (موصل) |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | 639قمری |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | ادبیات |
| متن زندگی نامه |
ابن خبّاز (متوفی 637یا639هـ.ق.) ابوعبدالله احمدبن حسین بن احمدبن معالی بن منصوربن علی ملقب به شمس الدین اهلِ موصل و دانشمندی است که در نحو لغت عروض و فرایض استاد بوده و شعر نیز می سروده است. تألیفات او عبارت است از: 1ـ الغرة المخفیة فی شرح الذرة الألفیة (شرح الفیه (ابن معطی) است); 2ـ توجیه اللمع (شرح کتاب (اللّمع) ابن جنّی); 3ـ النهایة (در نحو). سیوطی در (بغیةالوعاة) او را استادی برجسته و علامه زمان خود در نحو لغت فقه عروض و فرایض می داند. در (ریحانةالأدب) آمده که تاریخ وفاتش بنا به نوشته (کشف الظنون) و (روضات الجنات) در سالِ 637هـ.ق. بوده است; لکن نگارنده به استناد رویت یک نسخه خطی از شرح الفیه ابن خبّاز ـ با خط زیبای عثمان بن عمر حجار سال 687هـ.ق. ـ که در آن تاریخ اتمام تألیفِ شرح مذکور روز دوشنبه بیست وسوّم صفرِ سالِ 639هـ.ق. قیدشده معتقداست تاریخ وفات مولف نیز روز شنبه هفتم رجب همین سال (639هـ.) بوده است. منبع: دانشوران روشندل (نوشته ناصر باقری بیدهندی) |
| تاریخ ثبت در بانک | 12 شهریور 1395 |