| کد | cb-10229 |
|---|---|
| نام | بشار بن برد طخارستانی ، ابومعاذ |
| پیشه و عنوان | شاعر ، خطیب و ادیب |
| ملیت | عراقی (بصره) |
| سال تولد | 96قمری |
| تاریخ درگذشت | 167قمری |
| نوع معلولیت | نابینا |
| رشته و تخصص | شعر و ادبیات |
| متن زندگی نامه |
بشاربن بُرد عُقیلی ییکی از شاعران بزرگ تازی گویِ سده دوم هجری است که در بصره تولد و رشد یافت و هوشی سرشار قریحه ای عالی ذوقی سلیم فکری بلند و خلاقیتی شگرف داشت. اصمعی به او گفت: (باهوش تر از تو سراغ ندارم; بشار جواب داد: و چون از مادر نابینا زاده شدم تمام قوایم متمرکز در فکر من است.) لقبش (مُرَعَّث) (گوشواره دار) و اهلِ طخارستان ایران بود و در عصر اموی و عباسی می زیست. وی از ده سالگی به سرودن شعر پرداخته رفته رفته شهرتش به همه جا رسید. با وجود قیافه ای نه چندان زیبا مورد احترام بوده است. درباره اش گفته اند: (بشار در میان شعرای مولدین مانند امرءالقیس است در شعرای جاهلی.) دیوانش در سه جلد و در سال 1269هجری در قاهره به چاپ رسیده است. خود او گفته: (دوازده هزار شعر بسیار خوب دارم.) دراغانی او یکی از شش نفر عالمِ علم کلام در بصره معرفی شده است. وی متهم به زندقه و مانویت شده و گویند جان خود را به همین دلیل ازدست داده است. بشار از پیشوایان نهضت شعوبیه بوده است. کتابهای مستقلی نیز درباره او نوشته اند. منبع: دانشوران روشندل (نوشته ناصر باقری بیدهندی) |
| تاریخ ثبت در بانک | 9 شهریور 1395 |
| فایل پیوست |
 |