| کد | cb-10159 |
|---|---|
| نام | هلن کلر |
| پیشه و عنوان | معلم و فعال اجتماعی |
| ملیت | آمریکایی |
| سال تولد | شمسی |
| تاریخ درگذشت | 1965میلادی |
| نوع معلولیت | نابینا ، ناشنوا |
| توضیحات |
اولین نابینای ناشنوای فارغ‌التحصیل از دانشگاه «هلن کلر» در 27 ژوئن 1880 در آلابامای امریکا متولد شد و در 18 ماهگی در پی ابتلا به مننژیت، بینایی و شنوایی خود را از دست داد. هلن کلر می‌گوید زندگی‌اش وقتی آغاز شد که در هفت سالگی یک معلم وارد زندگی‌اش شد. معلمی که گراهام بل برای آموزش او فرستاده بود. هلن کلر اولین نابینا و ناشنوایی بود که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. 50 سال پیش از آن «لارا بریجمن» توانسته بود از مدرسه نابینایان پرکینز فارغ التحصیل شود. هلن کلر در طول 88 سال زندگی خود، علاوه بر کتاب «زندگی من»، یازده کتاب دیگر نیز منتشر کرد. او همچنین مقالات بسیاری درباره نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و سیاسی، و همچنین حقوق زنان نوشت و به یکی از نویسندگان تاثیرگذار قرن بیستم تبدیل شد. مارک تواین در 15 سالگی هلن کلر گفته بود: «جالب‌ترین شخصیت‌های قرن نوزدهم به نظر من دو نفر هستند؛ ناپلئون بناپارت و هلن کلر.» او همچنین در سال 1952 مدال طلای موسسه ملی علوم اجتماعی را به دست آورد و در سال 1964 بالاترین نشانه بزرگداشت ملی ایالات متحده را دریافت کرد. گردآوری توسط بخش بیوگرافی سایت آکاایران |
| متن زندگی نامه |
سالشمار زندگانی هلن کلر دورین راپاپورت در پایان کتاب دنیای بزرگ هلن (ترجمه شهاب الدین حسینی) اهم حوادث زندگی هلن کلر را به صورت سالشمار آورده است. 27 ژوئن، 1880: هلن آدامز کل ر در شهر تاسکامبیا در ایالت آلاباما به دنیا آمد. فوریه 1882: هلن بیمار می‌شود و بینایی و شنوایی خود را از دست می‌دهد. مارس 1887: آنی سالیوان معلم هلن می‌شود. فوریه 1888: هلن خواندن خط بریل را یاد می‌گیرد. بهار 1890: هلن درس‌های سخن گفتن را شروع می‌کند. اکتبر 1894-1896: هلن و آنی عازم شهر نیویورک می‌شوند و هلن در آن‌جا در مدرسه ناشنوایان رایت هامسون شرکت می‌کند. 29 آگوست، 1896: پدر هلن، آرتور اچ. کلر، از دنیا می‌رود. اکتبر 1896: هلن برای حضور در دانشکده مدرسه بانوان جوان کیمبریج آماده می‌شود. 1900-1904: هلن در دانشکده رادکلیف شرکت می‌کند. 1903: زندگی‌نامه خود نوشته هلن، داشتان زندگی من، منتشر می‌شود. 1909: هلن شروع می‌کند به بی‌پروا سخن گفتن راجع به مسائلی غیر از زندگی خودش، از جمله حقوق زنان، سوسیالیسم، اتحادیه‌ها، کنترل تولد، آزادی‌های مدنی و عدالت برای سیاه پوستان آمریکا. 1914: پُلی تامسون برای کار با هلن و آنی می‌آید. 1919: هلن در رهایی، فیلم صامتی درباره زندگی خودش، شرکت می‌کند. 1919-1923: هلن و آنی در واریته با جُنگ، هنرنمایی می‌کنند. ژوئن 1921: مادر هلن، کِیت آدمز کلر، از دنیا می‌رود. 1924: هلن از طرف بنیاد نابینایان آمریکا، به عنوان اعانه جمع کن و سخنگو سرگرم کار می‌شود. 1924-1954: هلن به کشورهای جهان سفر می‌کند و از بیش از سی و پنج کشور دیدن می کند. 20 اکتبر، 1936: آنی سالیوان مِیسی از دنیا می‌رود. پُلی تامسون نقش سالیوان را به عهده می‌گیرد. 1953: تسخیرناپذیر، فیلمی مستند ردباره زندگی هلن عرضه می‌شود. 1957: معجزه‌گر، نمایشی درباره زندگی هلن، در برادوِی شروع به کار می‌کند. 1961: هلن دچار سکته مغزی می‌شود و از زندگی اجتماعی کنار می‌گیرد. 1964: او مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت می‌کند. 1 ژوئن، 1968: هلن کلر در خواب از دنیا می‌رود. منبع: دنیای بزرگ هلن، دورین راپاپورت، ترجمه شهاب الدین حسینی، تهران، نشر نخستین، 1396، ص38. |
| تاریخ ثبت در بانک | 7 شهریور 1395 |
| فایل پیوست |
 |