| متن |
موضوع این مقاله بررسی تقویت و توسعه نگرش کارآفرینانه در افزایش بهره وری و ارتقاء شغلی افراد استثنایی می باشد. افراد استثنایی به 7 گروه طبقه بندی می شوند: افراد کم شنوا, ناشنوا, کم بینا, نابینا, کم توان ذهنی, معلولینجسمی حرکتی و افراد دارای اختلالات رفتاری که همگی به واسطه ضعف و ناتوانی خود باید در مشاغلی مشغول – به کار گردند که با وضعیت جسمی یا ذهنی آنان سازگار باشد. هدف از انجام این پژوهش این است که محقق میخواهد روش و راهکارهای کارآفرینانه ای به منظور افزایش بهره وری و ارتقاء شغلی افراد استثنایی بیابد تا بدین وسیله در این افراد انگیزه برای شروع یا ادامه کسب و کار ایجاد شود. در این پژوهش به بررسی کارآفرینی معلولیندر چندین کشوراز جمله آمریکا، هند، انگلستان، نیوزاند، روسیه و.. پرداخته شده است و مسایلی چون؛ ناآگاهی یا کماطلاعی کارفرمایان از توانایی های آن ها، مشکلات رفت و برگشت به محیط های شغلی، تبعیض در استخدام و اشتغال، باورهای نادرست درباره اشتغال این قشر از افراد جامعه و نیاز به سرمایه گذاری زیاد برای راه اندازی دورههای آموزش آنان، عدم دسترسی به دوره های آموزشی رایگان، عدم تامین بودجه از سوی دولت برای خوداشتغالی این افراد و.. عنوان شده است. این مقاله به دنبال افزایش بهره وری و ارتقاء شغلی افراد استثنایی و حتی خود اشتغالی می باشد که برای این منظور از روش کیفی استفاده شد که دیدگاه انتقادی را در بر دارد و نوع پژوهش نیز به صورت توسعه ای تدوین گردیده است.
|
