| comment |
مقدمه : آسیب طناب نخاعی تقریبا %50 مرگ و میرهای ناشی از تروما را به خود اختصاص می دهد . علل شایع آن شامل تصادفات، سقوط، اعمال خشونت آمیز و آسیب های مرتبط با ورزش می باشد . آسیب طناب نخاعی دارای اثرات سو جسمی،عاطفی و اجتماعی است . متوسط آمار ضایعات نخاعی در جهان بین 20 تا 50 نفر در یک میلیون نفر جمعیت در سال است ، ولی این آمار در ایران حدود 40 تا 50 نفر در هر یک میلیون نفر گزارش شده است . روش گردآوری : به صورت تحقیق میدانی و روش کیفی است، که پژوهش از طریق مصاحبه،کتابخانه ای و اسنادی انجام گرفته است . یافته های تحقیق : در بررسی ابعاد کیفیت زندگی همان گونه که نتایج نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی معلولان ضایعات نخاعی در ابعاد استقلال جسمی، رفتار اجتماعی و محدوده پویایی از میانگین نمره اخذ شده در سایر ابعاد بالاتر بود که این موضوع حاکی از آن است که افراد مبتلا از کیفیت زندگی خود در این ابعاد نارضایتی داشتند . نتیجه گیری : ون لی ون بیان می کند که کیفیت زندگی در معلولان ضایعه نخاعی تقریبا مدت کوتاهی پس از بروز حادثه بهبود می یابد . در تحقیقات انجام گرفته در ایران و خارج می توان نتیجه گرفت که : کیفیت زندگی مردان و زنان که به هر دلایلی دچار آسیب ضایعه نخاعی شدند نسبت به افراد کمتر و متوسط بوده است . و در پایان می توان به صورت مختصر اشاره کرد به نظریات(رویکردها)نظریه پردازان که در خصوص کیفیت زندگی افرادی که دچار آسیب ضایعه نخاعی شدند : رویکرد جامعه شناختی
|
