| comment |
رشد و توسعه هر جامعه متناسب با بکارگیری توانایی های موجود در آ« جامعه بوده که یکی از راه های تحقق آن، تأمین بستر کالبدی مناسب برای حضور فعال افراد و ایجاد فرصت های مساوی برای اقشار مختلف در جابجایی و دسترسی به ساختمان های عمومی و فضاهای شهری است. برای دستیابی به راه حل های مناسب سازی، شناخت مشکلات محیط شهری در ارتباط با فرد معلول از جمله مسائل شبکه معابر شهری و تجهیزات آنها نخستین مسئله است که با مناسب سازی آن برای فرد معلول، بسیاری از مشکلات این قشر از جامعه حل می شود. در پژوهش حاضر که بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته، ضوابط و توصیه های مناسب سازی معابر و تجهیزات شهری برای سه گروه عمده افراد معلول شامل جسمی حرکتی، نابینایی حسی حرکتی، و ناشنوای حسی حرکتی بیان می شود، به همین ترتیب در مورد فضاهای دسترسی به ساختمان (شامل مسیر دسترسی، پله و رامپ و بازشوها) و پارک ها نیز مشکلات شناسایی و راه حل های مناسب مشخص می شود.
|
