| کد |
jr-47857
|
| عنوان اول |
رابطه راهبردهای مقابله ای و تنیدگی در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر
|
| نویسنده |
محمد علیمردانی
|
| عنوان مجموعه |
نخستین همایش ملی توانمندسازی فردی اجتماعی افراد با نیازهای ویژه
|
| ناشر |
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قاینات
|
| سال چاپ |
1393شمسی
|
| زبان |
فارسی
|
| comment |
زمینه مسئله: در جهان امروز تنیدگی مسئله بزرگی به شمار می رود. همه انسان ها استرس را در زندگی خود تجربه می کنند و بایستی مکانیزم هایی برای مقابله با این دشواری ها پیدا کنند. البته چگونگی مقابله کردن با استرس از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. هدف اصلی: در این پژوهش رابطه راهبردهای مقابله ای با تنیدگی در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر در مقطع راهنمایی شهرستان قزوین در سال تحصیلی 93-92 مورد بررسی قرار گرفت که هدف اصلی پژوهش تبیین تنیدگی برحسب راهبردهای مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار است. روش: در این تحقیق از روش همبستگی استفاده شد و به این منظور نمونه ای به تعداد 30 نفر از دانش آموزان کم توان ذهنی پسر (جامعه در دسترس) انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مقیاس راهبردهای مقابله با استرس بیلنگز و موس ( 1981 ) و مقیاس تنیدگی لاویبوند و لاویبوند( 1995 ) صورت گرفت و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین تنیدگی و راهبردهای مقابله ای رابطه معناداری وجود دارد (P<0/001) .بین استفاده از راهبرد مساله مدار و تنیدگی رابطه معنادار و معکوسی دیده شد. این امر نشان می دهد که هرچه فرد راهبرد مقابله مساله مدار را بیشتر به کار برد از تنیدگی کمتری برخوردار است و همچنین بین استفاده از راهبرد هیجان مدار و تنیدگی رابطه معنادار و مستقیم دیده شد یعنی راهبرد هیجان مدار سبب افزایش تنیدگی می شود. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان می دهد که تنیدگی افراد در زمینه های گوناگون تحت تاثیر شیوه مقابله فرد با مسائل قرار می گیرد. شیوه هیجان مدار در افزایش تنیدگی و شیوه مساله مدار در کاهش آن نقش به سزایی دارد. به عبارتی شیوه های مقابله با تنیدگی رابطه دو جانبه دارد.
|
| تاریخ ثبت در بانک |
17 آبان 1400
|
