کد | jr-45310 |
---|---|
عنوان اول | وکالت و تخصص حقوقی |
عنوان دوم | نقش و جایگاه ناشنوایان در این رشته علمی و عملی |
نویسنده | لوول جی. میرز |
عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد سوم |
نوع | کاغذی |
ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
سال چاپ | 1388شمسی |
شماره صفحه (از) | 1307 |
شماره صفحه (تا) | 1308 |
زبان | فارسی |
متن |
وکالت و تخصص حقوقی ، نقش و جایگاه ناشنوایان در این رشته علمی و عملی. حقوق، رشته و حرفهای رقابتطلب و پرزحمت و نیازمند توانایی و مهارتهای بسیار در زبان گفتاری و شنوایی است. ارتباط برقراری، خواندن و نوشتن اسناد قانونی، گفتوگوی تلفنی با موکلان, گفتوگو با شاهدان، شرکت در گفتوگو و جلسات دادگاه از جمله مواردی است که وکیلان باید وقت بسیاری را صرف آن کنند. بنابراین، در میان همه شغلهایی که ناشنوا میتواند برای خود برگزیند، رشته حقوق با توجه به تضادهای آشکاری که بین نیازهای این شغل و ناتواناییهای ناشنوا وجود دارد، به نظر میرسد که یکی از مشکلترین شغلها برای ناشنوایان است؛ هرچند شماری از ناشنوایان، به دانشکده حقوق راه یافتهاند و با موفقیت، به درجات حقوقی دسترس پیدا کردهاند. برخی از ناشنوایان توانستهاند در رشته حقوق برجسته و ممتاز شوند و در این زمینه نیز مشهور شدهاند. ناشنوا برای پیروزی در رشته حقوق باید دارای تواناییهای زیر باشد: دارای فکر متفکر, چرا که مسائل حقوقی مشکل و پیچیده است؛ تسلط کامل به زبان انگلیسی، چه به صورت نوشتاری و چه گفتاری؛ دارای اراده، پشتکار و شکیبایی. حقوق و کارهای حقوقی بسیار مشکل است. کسانی که در این زمینه صبور نیستند و به آسانی شکست را میپذیرند، نمیتوانند در این رشته پیروز شوند. بیشتر ناشنوایانی که توانستهاند وکیل موفقی شوند، ناشنوایان پسزبانی بودند؛ یعنی ناشنوایانی که از آغاز تولد ناشنوا نبودند و بنابراین از طریق گوش توانستند تجربهای از زبان نوشتاری و گفتاری به دست آورند. در این میان ویلیام لاوی ، وکیل انگلیسی، از جمله کسانی است که از بدو تولد ناشنوا بوده است و گویا از نخستین ناشنوایانی است که در رشته حقوق موفق شده و توانسته است وکیل زبردستی شود. لاوی، در 1804 ناشنوا به دنیا آمد و چون در سخن گفتن نیز مشکل داشت، در مدرسه استثنایی ناشنوایان، شروع به تحصیل کرد. وی در دوران کودکی توانست قابلیتها و تواناییهای فوقالعادهای از خود نشان دهد. او تصمیم گرفته بود مانند پدرش یک وکیل موفق شود. از همین روی، حقوق را زیر نظر وکیلان مجرب در لندن مطالعه کرد و در 1829 توانست به مقام وکالت برسد. وی توانست 42 سال یک دفترخانه وکالت درباره اموال غیرمنقول را به گونهای موفق اداره کند. لاوی علاقهمند به مطالعه کشورهای دیگر نیز بود و تصمیم گرفت زبانهای یونانی، لاتین، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی، پرتغالی، هلندی، دانمارکی و عبری را بیاموزد. او یک روش قدیمی برای یادگیری زبانهای خارجی داشت. او کتاب انجیل را به زبانی میخرید که میخواست آن را یاد بگیرد و سپس کتاب انجیل انگلیسی را با کتاب انجیلی که خریده بود با هم مقایسه میکرد و بدون یاری گرفتن از کسی زبان خارجه را میآموخت. وی بر این باور بود که همه میتوانند از این راه زبانهای خارجه را بیاموزند. لاوی با گفتوگو با فرزندانش ارتباط برقرار میکرد و فرزندانش با استفاده از الفبای دستی انگلیسی با وی صحبت میکردند و همچنین با نوشتن با افراد دیگر نیز، ارتباط برقرار میکرد. وی در 1876 در 72 سالگی چشم از دنیا فرو بست. از دیگر وکیلان قرن نوزدهم که از بدو تولد ناشنوا بوده است، میتوان تئودور گرادی امریکایی را نام برد. گرادی در دانشکده ناشنوایان کالیفرنیا در برکلی شرکت کرد و از نخستین ناشنوایانی بود که توانست از آن دانشکده درجه بگیرد. در 1897 توانست به مقام وکالت در کالیفرنیا برسد. در همان زمان آزمونهای وکالت با مصاحبه (به طور شفاهی) برگزار میشد، اما وی به دلیل شرایط ویژهاش در آزمون کتبی شرکت کرد. وی یک بار در کالیفرنیا برای پروندهای که مربوط به ناشنوایان میشد، به عنوان یک نایب وکیل حاضر شد. اگر چه گرادی توانست در زمینه پژوهشهای حقوق، و متخصص شود، در مدرسه ناشنوایان کالیفرنیا تدریس کرد، مدتی مأمور دارایی بود و اُکلند دیلی تایمز را هم سردبیری کرد. یکی دیگر از وکیلان ناشنوای موفق، شخصی به نام جوزف پارکینسون بود. او در 1849 به دنیا آمد و در نُه سالگی در اثر بیماری مخملک، شنوایی خود را کاملاً از دست داد. وی در مدرسه ناشنوایان امریکا واقع در هارتفورد ، مشغول به تحصیل شد و در 1869 از دانشگاه گالودت دانشآموخته شد. او پس از ورود به دفتر ثبت ایالات متحده، به مقام بازرسی کل دفاتر ثبت دست یافت. در 1883 وکیل در دیوان عالی امریکا شد. سپس با کمک برادر وکیلش که شنوا بود، یک دفتر وکالت دایر کردند. در این سالها چندین بار به عنوان وکیل موفق شناخته شد و سرانجام در 1914 چشم از دنیا فرو بست. مأخذ: GEDPD, Vol. 3, P. 153-154. لوول جی. میرز |
تاریخ ثبت در بانک | 18 اردیبهشت 1400 |