| کد | jr-28404 |
|---|---|
| عنوان اول | انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا |
| عنوان دوم | تشکلی برای ارتقای توان ورزشی ناشنوایان و ساماندهی و هماهنگی امور ورزشکاران ناشنوا |
| نویسنده | آروت کروگر |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| مترجم | محمدعلی جعفری |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 170 |
| شماره صفحه (تا) | 173 |
| زبان | فارسی |
| متن |
انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا ، تشکلی برای ارتقای توان ورزشی ناشنوایان و ساماندهی و هماهنگی امور ورزشکاران ناشنوا. این انجمن، در 1945، برای تشویق دانش‌آموختگان ورزشکار مدارس ناشنوایان به ادامة مسابقههای ورزشی، تأسیس شد و کار آن، ترویج رقابت بین دانشگاهی میان باشگاههای ورزشی ناشنوایان، ادارة مسابقات محلی دورهای و از سال 1957، پشتیبانی مالی از ورزشکاران ناشنوایی است که خواهان شرکت در مسابقات جهانی ناشنوایان هستند. این انجمن، ورزش را به نیرویی وحدت‌بخش در جهت پیشرفت ناشنوایان در امریکا تبدیل کرده است و هدف از تأسیس آن، این بود که زمینه‌ای را فراهم آورد تا دانش‌آموختگان مدارس ناشنوایان و علاقه‌مند به ورزش، بتوانند در سطحی متناسب با مهارتهای خود، به رقابت ورزشی ادامه دهند و همچنین، این کار، باعث افزایش همدلی در میان باشگاههای ورزشی ناشنوایان در کشور گردد. عزیمت تیمهای ورزشی ناشنوایان و هوادارانشان از این منطقه به منطقة دیگر، باعث انتقال ایده‌های باشگاههای ورزشی به یکدیگر می‌شود. از این رو، این انجمن را می‌توان الهام‌بخش همة سازمانهای مرتبط با ناشنوایان دانست؛ چرا که بیشترین تعداد شرکت‌کننده را در کلیة سطوح، داراست. تاریخچه: در اوایل قرن بیستم، پیشگامان فعالیت دربارة ناشنوایان، از مسابقات دورهای ملی بسکتبال سخن می‌گفتند و اینکه تیمهایی از باشگاههای ورزشی ناشنوایان، در آن شرکت خواهند کرد. با این همه، این ایده تحقق نیافت تا اینکه آرت‌کروگر ، اهل پنسیلوانیا و شاغل در آکرون ، واقع در اوهایو ، در زمان جنگ جهانی دوم، تصمیم گرفت به برگزاری این مسابقات دورهای، مبادرت ورزد. با توجه به اینکه کروگر، آزادی عمل بسیاری داشت و باشگاه ورزشی ناشنوایان آکرون، کاملاً از وی حمایت می‌کرد و همچنین به جهت تجربة پیشین او در برگزاری مسابقات دورهای برای ناشنوایان بزرگسال در نیویورک، وی به فراهم آوردن مقدمات مسابقات دورهای ملی مبادرت کرد. محدودیتهای زمان جنگ، مسافرت را دشوار می‌کرد؛ اما او در 1945، ترتیب حضور تیمهایی مطرح از این شهرها را فراهم آورد: بوفالو، نیویورک، فیلادلفیا، پنسیلوانیا، کانزاس‌سیتی، میزوری و لس‌آنجلس و کالیفرنیا. این تیمها باید به آکرون می‌آمدند تا همراه تیم میزبان، برای رسیدن به مقام قهرمانی ملی ناشنوایان، با یکدیگر به رقابت بپردازند. مهم‌تر از نتایج نخستین مسابقات دورهای، گردهمایی‌ای بود که روز قبل از آغاز مسابقات دورهای برگزار شد. در سیزدهم آوریل 1945، در حدود سی نماینده از چندین باشگاه ورزشی ناشنوایان، در باشگاه ورزشی ناشنوایان آکرون ، گرد هم آمدند و با امید به تبدیل مسابقات دورهای بسکتبال به رویدادی سالیانه، به ایجاد یک سازمان ملی رأی دادند و نام این سازمان نورَسته را انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا گذاشتند و کروگر به سمت نخستین رئیس آن، انتخاب شد. اهداف این باشگاه عبارت بود از: ایجاد و کنترل قوانین یکسان رقابت ورزشی در میان باشگاههای عضو، فراهم آوردن فرصت مناسب رقابت برای آن دسته از اعضایی که بیشتر به ورزش میان‌باشگاهی علاقه‌مند بودند، ایجاد فضایی اجتماعی برای اعضای ناشنوا و دوستانشان، ارائة راهکاری برای ایجاد ارتباط بهتر میان باشگاههای عضو و تعیین روشی کنترل شده جهت برگزیدن قهرمانان ورزشی در میان باشگاههای عضو. نخستین مسابقات دورهای ملی بسکتبال، روز بعد از گردهمایی، در سالن ورزشی گودیر برگزار شد. این مسابقات دورهای، موفقیتی چشمگیر به همراه داشت؛ چرا که دو هزار تن از هواداران ورزش ناشنوایان در آن حضور یافتند. تیم بوفالو، برندة نهایی مسابقات دورهای شد و در دور نهایی مسابقات، تیم آکرون را 53 به 51، شکست داد. پس از جنگ جهانی دوم، کروگر، به لُس‌آنجلس رفت؛ اما از طریق مکاتبات خود، انجمن را اداره می‌کرد. در زمان برگزاری دومین مسابقات دورهای در شیکاگو، وی، ترتیبی فراهم آورد تا سازمانها و مسابقات دورهای منطقه‌ای به وجود آیند. بیش از چهل سال بعد، اگر چه شمار اعضا به 58 باشگاه افزایش یافته بود، ساختار و شگرد اصلی آن، تغییری نکرده بود. در 1947، بنا به درخواست باشگاه ورزشکاران آماتور امریکا ، باشگاه ورزشی ناشنوایان امریکا به انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا، تغییر نام داد، تا از اشتباه میان نام اختصاری این دو باشگاه یعنی AAU و AAUD جلوگیری شود. این انجمن، نخستین گروه ورزشی ناشنوایان بود که بساط تبعیض نژادی و دینی را برچید و مانع از بروز آن شد. گاه در معدودی از مناطق، در مقابل این عدم تبعیض، اندکْ مقاومتی صورت گرفت؛ اما امروزه، کلیة مسابقات دورهای ملی و منطقه‌ای کاملاً هماهنگ و متحد هستند. در سال 1948، نخستین بولتن انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا با سردبیری کروگر، شروع به کار کرد. این بولتن به صورت فصلنامه منتشر می‌شود. در 1948، انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا به عضویت کمیتة بین‌المللی ورزش ناشنوایان درآمد این کمیته، این انجمن را تنها سازمان ورزشی ناشنوایان امریکایی برای شرکت در رقابتهای بین‌المللی برشمرد. قدرت و نفوذ کمیته، انجمن را قادر ساخت سه بار رقابتهای جهانی ناشنوایان را برگزار کند که عبارت بودند از: مسابقات تابستانی سال 1965 در واشنگتن دی. سی.، مسابقات زمستانی سال 1975 در لِیک پلاسید واقع در نیویورک، و مسابقات تابستانی سال 1985 در لُس‌آنجلس ایالت کالیفرنیا. نقطة عطف دیگر انجمن، در 1952، به وقوع پیوست که تأسیس مرکز نامداران انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا بود. از سال 1995، هر سال، ورزشکار برتر سال، توسط انجمن برگزیده و معرفی می‌شد. فعالیتها: هر سال، مسابقات دورهای بسکتبال در یک شهر برگزار می‌شود و به ندرت، یک منطقه، دو سال پشت سر هم، میزبان آن است. اماکن برگزاری بیش از چهل مسابقات دورهای متوالی از این ساحل به آن ساحل و از این مرز بدان مرز، گستردگی دارد. این اماکن به باشگاههای بزرگ، محدود نمی‌شود. برخی از موفق‌ترین مسابقات دورهای که سود مالی سرشاری نیز داشته است، به میزبانی باشگاههایی با اعضای بسیار کم، برگزار شده‌اند. این رویداد سالیانه و پنج روزه، آمیزه‌ای است از ورزش، گردهماییهای تجاری و اجتماعی، که تدارکات و برگزاری آن، بر عهدة خود ناشنوایان است. همة باشگاههای ورزشی ناشنوایان، بدون دخالت و کمک شنوایان اداره می‌شوند و ناشنوایان امریکا، بابت این استقلال عمل، مفتخر و خرسندند. مسابقات دورهای ملی، مهم‌ترین رویداد در فعالیتهای اجتماعی ناشنوایان به شمار می‌‌آیند و به دلیل حضور گستردة علاقه‌مندان، به ندرت، زیان مالی متوجه برگزارکنندگان می‌شود. امروزه انجمن ورزشی ناشنوایان، همانند سازمان مادر، متشکل از هشت انجمن ورزشی منطقه‌ای است. این انجمنهای منطقه‌ای، مسابقات دورهای پایان سال خود را با حضور باشگاههای عضو در رشته‌های بسکتبال، سافت‌بال و والیبال، برگزار می‌کنند. در عوض، این انجمن نیز مسئولیت حمایت از برندگان منطقه‌ای را عهده‌دار می‌شود. نخستین مسابقات دورهای ملی سافت‌بال در سال 1967 در دیترویت ، در ایالت میشیگان برگزار شد و وسچستر در نیویورک، نخستین قهرمان ملی آن گردید. انجمن به نمایندگی از معلولان کمیتة المپیک ایالات متحده ، در کمیته ورزشی، به عضویت آن و همچنین انجمن سافت‌بال آماتور نیز درآمده است. خود انجمن، بیش از یکصد و پنجاه باشگاه را تحت نظارت و عضویت خود دارد. افزون بر این، چهار سازمان ملی، ورزشی، اسکی، هاکی روی یخ و والیبال، عضو و وابسته به آن هستند. کمیتة ناشنوایان مسابقات جهانی ایالات متحده در واقع، کمیته‌ای در انجمن ورزشی ناشنوایان است که مسئولیت انتخاب ورزشکاران ناشنوا را بر عهده دارد تا مسابقات جهانی تابستانی و زمستانی ناشنوایان و تحت حمایت کمیتة بین‌المللی ورزشی ناشنوایان، شرکت نمایند. مسئولان منتخب در انجمن، عبارت‌اند از: رئیس، نایب‌رئیس، منشی، خزانه‌دار، مدیر تبلیغات، عضو عالی‌رتبة هیئت سافت‌بال، و رئیس کمیتة ناشنوایان مسابقات جهانی ایالات متحده، همه این مسئولان، هر ساله انتخاب می‌شوند؛ به استثنای ریاست کمیتة ناشنوایان مسابقات جهانی ایالات متحده که هر چهار سال یک بار، برگزیده می‌شود. انجمن ورزشی ناشنوایان، یک سازمانی غیرانتفاعی و متشکل از مسئولان داوطلب است. همچنین، بودجة اعزام ورزشکاران امریکایی به مسابقات جهانی ناشنوایان نیز داوطلبانه تأمین می‌شود. برخلاف مسابقات جهانی افراد شنوا در امریکا، در قسمت ناشنوایان، مسابقات آزمایشی همواره یک سال پیش از برگزاری مسابقات اصلی بر پا می‌شود تا فرصت کافی برای تأمین بودجه فراهم آید. حضور بسیاری از ستارگان ورزشی، باعث هیجان‌انگیز شدن مسابقات دورهای سالیانه و رقابتهای بین‌المللی می‌شود. همچنین، ایثار و از خودگذشتگی زنان و مردان بسیاری، باعث تبدیل انجمن ورزشی ناشنوایان امریکا به تواناترین و گسترده‌ترین سازمان ورزشی ملی ناشنوایان در جهان شده است. ناشنوایان امریکایی، بابت دستاوردهای این افراد، مفتخر و خرسندند. اتحادیة ورزشی ناشنوایان، پس از عضویت در کمیتة بین‌المللی ورزشکاران ناشنوا، برگزار کنندة مسابقات جهانی ناشنوایان، توانست اقدام به برگزاری سه مسابقة جهانی در امریکا برای ناشنوایان کند: بازیهای تابستانی در واشنگتن (1965)، در لس‌آنجلس (1985) و بازیهای زمستانی لیک پلاسید در ایالت نیویورک(1975). اتحادیة ورزشی ناشنوایان که مدیر بیش از یکصد و پنجاه باشگاه در هشت منطقه و برگزار کنندة مسابقات دورهای بسکتبال و فوتبال است، به صورت منظم دست به انتخاب ورزشکار سال میزند و میزبانی و اجرای برنامه، قدردانی از ورزشکاران، مربیان و شخصیتهای ورزشی برجستة ناشنوا را در تالار افتخار این اتحادیه، بر عهده دارد. اتحادیة ورزشی ناشنوایان، افزون بر این، عضو چهار سازمان بین‌المللی ورزشی (اسکی روی یخ، هاکی روی یخ، تنیس و والیبال)، کمیتة ورزشی معلولیت وابسته به کمیته المپیک امریکا و انجمن سافت‌بال غیرحرفهای است. مأخذ: EDHD, P. 10; GEDPD, Vol. 1, P. 17-19. آرت کروگر ترجمه محبوبه مرشدیان؛ محمدعلی جعفری |
| تاریخ ثبت در بانک | 22 اردیبهشت 1399 |