کد jr-28258  
عنوان اول انجمن گفتار، زبان، شنوایی امریکا  
عنوان دوم تشکلی از متخصصان در عرصه‌های گفتار و شنوایی در امریکای شمالی  
نویسنده راسل ال مالون  
مترجم محبوبه مرشدیان  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
محل چاپ مجموعه تهران  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 156  
شماره صفحه (تا) 160  
زبان فارسی  
متن انجمن گفتار، زبان، شنوایی امریکا ، تشکلی از متخصصان در عرصه‌های گفتار و شنوایی در امریکای شمالی.
نام اختصاری این انجمن، «آشا» و دارای رویکردی ملی، تخصصی، علمی و در بر دارندة آسیب‌شناسان گفتار، زبان و شنوایی‌شناسان فعال در زمینة رفتارها و اختلالات ارتباطی است. تاریخ رسمی تأسیس این انجمن، 29 دسامبر 1925 است. در این روز، گروهی متشکل از یازده زن و مرد، در یازدهین گردهمایی سالیانة انجمن ملی مربیان گفتار ، رسماً برای تأسیس آن، اقدام کردند. در بهار 1925 که کارل ای. سیشور ، حمایت مالی یک کنفرانس پایان هفته را دربارة عوامل، نشانه‌ها و روشهای درمان اختلالات گفتاری را بر عهده گرفته بود، ایدة تشکیل این سازمان، که در یازده سال نخست، آکادمی اصلاح گفتار امریکا نامیده می‌شد، مطرح شد. . در طول چندین جلسة برگزار شده توسط لی ادوارد تراویس و رابرت وست ، ایدة تأسیس انجمنی اختصاصی برای محققان و روسای ایالات و برنامه‌های شهری مطرح شد. هدف این آکادمی به شرح ذیل تبیین شد: ارتقای سطح اقدامات علمی و سازمان‌یافته در زمینة اصلاح گفتار (گفتار درمانی). اعضای آن، صرفاً به افرادی محدود می‌شد که در زمینة اصلاح گفتار، فعال بودند، روشهای درمان را به دیگران می‌آموختند و تحقیق ‌کردند. با این هدف عمده که راه‌حلی برای مشکلات اصلاحِ گفتار بیابند تحقیق می‌‌کردند. ابتدا، رابرت وِست، به سمت رئیس و سارا ام. استینچ فیلد ، به سِمت دبیری انجمن، برگزیده شدند. دو سال بعد، 25 عضو آکادمی، نام آن را به انجمن مطالعات اختلالات گفتاری ، تغییر دادند.
در 1930، چندین رویداد مهم رخ داد: برنامة عمدة انجمن در زمینة درمان لُکنت زبان، ارائه شد، انجمن، انتشارات رسمی خود را گسترش داد و کمیتة اساسنامه ، پیشنهادهای خود را دربارة شرایط عضویت، ارائه داد که بر اساس آن، همکاران ، می‌باید درجة کارشناسی ارشد داشته و اصل تحقیقات خود را منتشر کرده باشند. دستیاران نیز ملزم به داشتن مدرک کارشناسی بودند. همچنین، اصلاحیة اساسنامة انجمن، تصویب شد که به طور مشروح، فعالیتها و روشهای غیراخلاقی را تبیین می‌کرد.
در سال 1935، انجمن با داشتن 87 عضو، نشریة اختلالات گفتاری را منتشر و عرضه کرد و 75 درصد از بودجة خود را به آن اختصاص داد. نخستین شمارة نشریه، شامل مقالاتی بود در زمینة شکاف سخت‌کام، لهجة خارجی، لُکنت زبان، و کتابنامه‌ای دربارة گفتار، صدا و اختلالات شنوایی.
یک سال بعد، انجمن، نام خود را به انجمن اصلاح گفتار امریکا تغییر داد و بار دیگر در سال 1947، نام خود را به انجمن گفتار و شنوایی امریکا تغییر داد و رابطة دیرین و شناخته شدة میان گفتار و شنوایی را رسمیت بخشید.
نام فصلنامة انجمن نیز نشریة اختلالات گفتاری و شنوایی گردید. همچنین، نشریة جدید، ویژه‌نامة ضمیمه برای پرداختن به دست‌نوشته‌های خوب، اما طویلی که به انجمن می‌رسید، به علاقه‌مندان ارائه گردید.
در 1950، انجمن با برپایی نخستین گردهمایی مستقل خود، بیست و پنجمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت و بیش از هفتصد نفر برای شرکت در این گردهمایی ثبت‌نام کردند. در 1957، اصول اخلاقی انجمن، مورد تجدید‌نظر قرار گرفت و توسعه یافت، شمار اعضا به 4500 تن رسید، نخستین دبیر اجرایی آن، انتخاب گردید و نهایتاً آشا به نخستین دفتر ملی خود، نقل مکان کرد. این دفتر، رسماً در اول ژانویه 1958 افتتاح شد.
با تأسیس دفتر ملی انجمن، توجه بیشتری نسبت به انتشار مطالب تخصصی و همچنین وضع استانداردهای لازم، مبذول گردید. در سال 1958، دومین فصلنامة انجمن، به نام نشریة تحقیقاتی گفتار و شنوایی ارائه گردید و بنیاد گفتار و شنوایی امریکا به دفتر ملی پیوست. این بنیاد، در سال 1939، به موجب رهنمودهای وندل جانسون ، با نام بنیاد تحقیقاتی لکنت زبان تأسیس گردیده بود. وی تا زمان مرگ، ریاست آن را بر عهده داشت.
در 1959، نشریة آشا ، ماهنامة انجمن، راه‌اندازی گردید که هدف از انتشار آن، این بود که مجرای عمدة ارتباطی میان دفتر ملی، رئیس و اعضای انجمن باشد. در طول چهار سال بعد، انجمن به اعتبار بخشیدن به برنامه‌های دانشگاهی و تسهیلات درمانگاهی می‌پرداخت. در 1965، داشتن مدرک کارشناسی ارشد، یکی از شرایط عضویت در انجمن گردید و سطح استانداردهای اعطای گواهینامه به اشخاص مشغول به کارهای درمانگاهی بالا رفت. در پایان سال 1956، آشا، ساختمانی جدید برای دفتر خود بنا کرد.
در 1966، انجمن گفتار، زبان و شنوایی امریکا به ادارة مرکزی جدید خود در واشنگتن دی. سی. ، نقل مکان کرد. این انجمن، مظهر بنیان مستحکم سازمانی بود که در طول یک دهه توانست شمار اعضای خود را دو برابر کند. برنامه‌های دفتر ملی جدید، آن چنان تدارک دیده شد که سطح خدمات به اعضا و همچنین افراد دارای معلولیتهای ارتباطی را بهبود بخشیده، افزایش دهد. از طریق برگزاری گردهمایی و همایش و گسترش انتشارات، از جمله اضافه شدن فصلنامة سوم به نام زبان، گفتار و خدمات شنوایی در مدارس ، نیازهای تخصصی اعضا تأمین می‌شد. همچنین، برای پرداختن به مسائل مرتبط به مدارس، درمانگاهها، و امور شهری و اخلاقی، برنامه‌های انجمن، معین شد. افزون بر این، برای درک بهتر عموم مردم و قانونگذاران از اختلالات ارتباطی، برنامة ارائة اطلاعات به عموم و ادارات دولتی نیز آغاز شد.
تا پایان 1976، شمار اعضای انجمن بیش از 24 هزار تن بود و دفتر ملی نیز برای انتقال موقت به مکانی دیگر، آماده می‌شد. از 1977 تا میانة سال 1981، دفتر ملی در همین مکان، مستقر بود. در سال 1978، آشا با به رسمیت شناختن انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار ، که یک انجمن مصرف‌کننده و وابسته بدان بود و در سال 1910 بنیان نهاده شده بود، اقدامی بی‌سابقه را در تاریخ انجمنهای تخصصی انجام داد.
انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار، کار خود را در نیویورک آغاز کرد. در آن زمان، گروهی کوچک برای آموزش لب‌خوانی به افراد دارای مشکل شنوایی تشکیل شده بود. برخی اعضا معتقد بودند که همة سازمانها و افراد مختلف علاقه‌مند به افراد دارای نقص شنوایی باید از طریق انجمنی ملی گرد هم بیایند. در نتیجه، در سال 1919 انجمن سخت‌شنوایان امریکا شکل گرفت که توماس ادیسون ، یکی از نخستین اعضای هیئت مدیرة آن بود. در سال 1922، انجمن ملی به واشنگتن دی. سی. نقل مکان کرد. برنامه‌های معاینة شنوایی برای کودکان دبستانی به اجرا در‌آمد و برای متوقف کردن تبعیض علیه رانندگان سخت‌شنوا، تلاشهایی صورت گرفت. در طول دهة 1920، رئیس انجمن ملی، اعضای آن را ترغیب می‌کرد تا مبارزة تهاجمی آموزش عموم مردم برای جلب توجه آنان به پیشگیری از ناشنوایی را آغاز کنند. هفتة ملی شنوایی ، که پیش‌درآمد ماه شنوایی و گفتار بهتر دورة امروزی بود، در 1927 برگزار گردید. در دهة 1930، هفتة شنوایی به رویدادی ملی تبدیل شد و فرانکلین و الینور روز‌ولت نیز از آن حمایت کردند.
جنگ جهانی دوم، مفاهیم جدیدی از ارائة خدمات، مطرح کرد. اعضای حرفه‌ای به استخدام کادر انجمن درمی‌آمدند و انجمن ملی، دستورالعملهایی برای افراد سخت‌شنوا آماده کرد تا افراد در زمان قطع شدن برق به علت حملة هوایی، بدانها عمل کنند. ادارة دفاع غیر‌نظامی امریکا ، این دستورالعملها را اقتباس و در سراسر کشور، پخش کرد.
در 1958، هفتة شنوایی گسترش یافت و همة ماه مِی را در بر‌گرفت. در 1962 نیز مشکلات گفتاری، برنامه‌ها و خدمات مرتبط با اختلالات شنوایی رسماً در گواهینامة تشکیل و ثبت انجمن و اساسنامة انجمن ملی گنجانده شد.
در 1966، هیئت مدیره، دوباره سازمان را با نام انجمن ملی سازمانهای شنوایی و گفتار بنا نهاد. هدف این انجمن به این شرح بود: مساعدت و بر عهده گرفتن نمایندگی اعضای خود در ارتقای سطح استانداردهای خدمات تخصصی، سازماندهی جامعه و همچنین تعیین، تشخیص، ارزیابی، درمان، آموزش و تحقیق در زمینه‌های مختلف اختلالات ارتباطی. نشریة رسمی انجمن ملی در آن زمان، اخبار شنوایی و گفتار نام داشت.
در سالهای 1972 و 1973، نام و اهداف جدیدی برای انجمن در نظر گرفته شد. در این زمان، انجمن را با این نام می‌شناختند: انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار. هدف اصلی آن نیز به این شرح بود: فعالیت در جهت منافع افراد دارای معلولیتهای شنیداری و گفتاری و سایر اختلالات مربوط (از جمله ناشنوایی) از طریق درک روشن‌بینانة عموم مردم، جلب حمایت مصرف‌کنندگان، کمک مستقیم به سازمانهای گفتاری و شنیداری، گسترش و ارتقای سطح خدمات، افزایش میزان اقدامات اجتماعی ضروری، و به کار بستن برنامه‌های پیشگیرانه.
انجمن ملی فعالیت در جهت گفتار و شنوایی، در 1980، با تاکید هر چه بیشتر بر نظارت مصرف‌کنندگان بر انجمن، تجدید سازماندهی گردید. همچنین، رسماً خواستار عضویت در آشا و کسب عنوان «عضو وابسته و مصرف‌کننده» گردید. هیئت مدیرة سازمان‌یافتة آن، نخستین بار در 1983 تشکیل جلسه داد و مجدداً هدف دوگانة انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار را به عنوان سازمان آگاهی‌دهنده به مردم و حامی آنان، مورد تأکید و تأیید قرار داد. از آن زمان، انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار طرح پاسخگویی به مشکلات شنیداری از طریق تلفن رایگان را آغاز کرد و در جهت ارتقای سطح بهداشت شنیداری و درمان زبان‌پریشی، چندین اطلاعیة تلویزیونی دربارة خدمات عمومی تولید کرد و همچنین، یک سری بروشور، چاپ و توزیع نمود.
ارتباط این دو انجمن ملی، تخصصی و مصرف‌کننده، باعث به وجود آمدن مشارکتی تاریخی و منحصر به فرد گردید. انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار به عنوان عضوی وابسته به آشا، برای تزریق اطلاعات به فهرست در حال رشد انتشارات انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار و همچنین دریافت کمکهایی در خصوص پاسخ به برخی تماسهای حاصل از طریق خط تلفن رایگان مصرف‌کنندگان، می‌تواند به آسانی به کادر حرفه‌ای و متخصص آشا دسترس داشته باشد. انجمن ملی فعالیت در جهت شنوایی و گفتار عملکردی مستقل دارد و تحت مدیریت و سرپرستی هیئت مدیره‌ای متشکل از مصرف‌کنندگان به فعالیت می‌پردازد.
هنگامی که آشا به مکان کنونی خود در راکویل نقل مکان کرد، اعضای آن بالغ بر 35 هزار تن بودند و نام جدیدی نیز انتخاب کرده بود و البته نام اختصاری پیشین خود را حفظ کرده بود. نام جدید آن، انجمن گفتار، زبان، شنوایی امریکا بود، که نمایانگر دخالت تاریخی این تخصص در اختلالات زبانی نیز بود.
امروزه، آشا با داشتن بیش از چهل هزار عضو، پنج هدف عمدة زیر را دنبال می‌کند: این انجمن در جهت ارتقای استانداردهای مهارت کلینیکی مورد نیاز متخصصان خدمت‌کننده به مردم، تلاش می‌کند همگان را به ایجاد و طرح برنامه‌هایی دربارة خدمات جامع درمانگاهی ترغیب و تشویق می‌کند، به بررسی و تحقیق دربارة روشهای کلینیکی مورد استفاده در درمان اختلالات ارتباطی می‌پردازد، از طریق انتشارات خود، برگزاری همایشها و سایر اقدامات آموزشی مستمر، تبادل اطلاعات مربوط به ارتباطات انسانی را ترویج می‌کند و نهایتاً، محققان را به انجام تحقیقات اساسی و مطالعات علمی دربارة ارتباطات انسانی و اخلالات آن، تشویق می‌نماید.
آشا، اعضای جدید خود را ملزم به اخذ مدرک کارشناسی ارشد و یا معادل آن در رشته‌های آسیب‌شناسی گفتار‌ـ زبان، شنوایی‌شناسی، دانش گفتار و شنوایی و یا مدرک رشته‌های مرتبط دیگر می‌کند. آن دسته از اعضا که مستقلاً به ارائة خدمات درمانگاهی می‌پردازند، باید شرایط و صلاحیتهای گواهینامة مهارت کلینیکی را احراز کنند. و ضمناً کلیة اعضا و دارندگان گواهینامه، باید به اصول اخلاقی اعتقاد و التزام داشته باشند. نشریات آشا، شامل این عناوین است: آشا، رسالات آشا ؛ نشریة اختلالات گفتاری وشنوایی؛ نشریة شنوایی و گفتار پژوهی؛ نشریة زبان، گفتار و خدمات شنوایی در مدارس ؛ گزارش آشا ؛ راهنمای آشا ؛ راهنمای خدمات تخصصی در آسیب‌شناسی گفتار‌ـ زبان و شنوایی‌شناسی ، بررسی امور دولتی . همچنین، اطلاعاتی عمومی و حرفه‌ای منتشر می‌کند.
آشا، زیر نظر شورای قانونگذاری منتخب توسط اعضا در هر یک از پنجاه ایالت و دیستریکت آف کلمبیا ، اعضای ساکن در خارج از ایالات متحده، و دو عضو منتخب انجمن ملی‌ـ دانش‌آموزی گفتار، زبان و شنوایی ، هیئتی اجرایی، متشکل از نُه مقام منتخب آن و نهایتاً مدیر اجرایی انجمن، اداره می‌شود.
مأخذ:
GEDPD, Vol. 1, P. 29-31.
راسل ال. مالون
ترجمه محبوبه مرشدیان
 
تاریخ ثبت در بانک 21 اردیبهشت 1399