| کد | jr-28257 |
|---|---|
| عنوان اول | انجمن کودکان ناشنوای امریکا |
| عنوان دوم | تشکل والدین کودکان فاقد قدرت شنوایی، برای تعامل تجارب و برنامه‌ریزی برای آیندة کودکا |
| نویسنده | ژاکلین زد مندلسون |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 152 |
| شماره صفحه (تا) | 153 |
| زبان | فارسی |
| متن |
انجمن کودکان ناشنوای امریکا ، تشکل والدین کودکان فاقد قدرت شنوایی، برای تعامل تجارب و برنامه‌ریزی برای آیندة کودکان. این انجمن تا 1984، انجمن بین‌المللی والدین کودکان ناشنوا نامیده می‌شد. نام جدید آن، خدمات ارائه شده از سوی سازمان را بهتر می‌نمایاند و معانی ضمنی منفی «ناشنوایان» را در بر ندارد. همچنین، مناطق اصلی بهره‌مند از خدمات آن، یعنی امریکا و کانادا را مشخص می‌نماید. تأسیس: در گردهمایی سال 1965 مجمع مدرسان امریکایی ناشنوایان ، پیشنهادی مبنی بر تأسیس بخش والدین از سوی مجمع ارائه گردید. در همین راستا، مجمع برای تعیین میزان نیاز و علاقه به تشکیل سازمان والدین، نظرسنجی انجام داد و نتیجة آن را برای والدین، مربیان و سایر متخصصان، ارسال کرد و در نهایت، مجمع، در گردهمایی سال 1967 خود، خواستار تأسیس سازمان والدین شد. اواخر دهة 1960، دورة گذر برای ناشنوایان و خانواده‌های آنان بود. زبان اشاره علنی مورد استفاده قرار می‌گرفت و دربارة سطح علمی و عاطفی کودکان ناشنوا، تحقیقاتی انجام می‌شد. والدین، در نتایج آموزش گفتاری دچار سوال شدند و بسیاری از آنان به ارتباط از طریق دست و یا روش جدیدی از برقراری کامل ارتباط، یعنی ترکیبی از زبان گفتاری و اشاره، روی آوردند. والدینی که در برقراری ارتباط با کودکانشان از زبان اشاره بهره می‌جستند، به تدریج با یکدیگر نیز ارتباط برقرار کردند، در گردهماییها شرکت می‌کردند و تجارب خود دربارة پرورش کودک ناشنوا را با یکدیگر در میان می‌گذاشتند. در نتیجة این تبادل تجارب، مفهوم «سازمان والدین» شکل گرفت که در واقع، نمایانگر خانواده‌هایی بود که به فلسفة ارتباط کامل و نیاز به شبکة والدین، باور داشتند. بیش از نود درصد والدینِ دارای فرزند ناشنوا، از شنوایی عادی برخوردارند. بنابراین، اغلب، هنگامی که ناشنوایی فرزندانشان تشخیص داده می‌شود، احساس تنهایی و سردرگُمی می‌کنند. بسیاری از آنان، هیچ اطلاعی دربارة ناشنوایی ندارند. سازمان والدین، برای این قبیل والدین، چاره‌جویی می‌کند و منشأ اطلاعات و حمایتی است که به آنان، بینش و اعتماد می‌بخشد. در 1969، نخستین شماره خبرنامة بخش والدین مجمع مدرسان منتشر و توزیع گردید. نخستین گردهمایی بخش والدین در مدرسة ناشنوایان کالیفرنیا در برکلی برگزار گردید و والدین از شانزده ایالت، در آن شرکت نمودند. در این گردهمایی، قطعنامه‌ای تصویب گردید که در آن، بر تأسیس انجمن یاد شده، تأکید شده بود. اهداف: اهداف بخش والدین در گردهمایی برگزار شده در کالیفرنیا به رأی گذاشته شد و سپس تصویب گردید. این اهداف عبارت‌اند از: تلاش برای اعمال شیوة ارتباط کلی ؛ جهت‌دهی و راهنمایی والدین؛ ارتقای سطح درک مردم دربارة ناشنوایی؛ تأکید بر ضرورت و اهمیت امکانات مدرسة تابستانی برای خُردسالان ناشنوا؛ انتشار و توزیع اسناد مهم، از جمله قوانین؛ برخورداری از دفتر سخنگویان در سطح عالی؛ ترغیب به استفاده از اصطلاحات مناسب مرتبط با ناشنوایی؛ افزایش میزان قوانین سودمند برای رفاه و آموزش همة کودکان ناشنوا؛ حمایت از برنامه‌های آموزش بزرگسالان؛ نهادینه کردن و کمک به انجام گرفتن اقدامات و برنامه‌های بهداشتی پیش‌گیرنده از ابتلا به ناشنوایی؛ کمک به نهادینه کردن برنامه‌ها و امکانات آموزشی برای کودکان ناشنوای مبتلا به سایر معلولیتها و ترویج آن. تا 1984، اهداف انجمن کودکان ناشنوای امریکا، بر چهار نکتة مهم تأکید داشت: آموزش به عموم مردم، به ویژه خانوادة کودکان ناشنوا و یا دچار مشکلات شنوایی دربارة فرصتها و مشکلات پیش روی ناشنوایان و کم‌شنوایان؛ ارتقای میزان و سطح فرصتهای آموزشی، تفریحی، بهداشتی، و کاریابی برای همة کودکان ناشنوا و کم‌شنوا؛ متحد ساختن والدین ناشنوا و شنوا، متخصصان و دوستان کودکان ناشنوا و یا کم‌شنوا برای ارتقای سطح رفاه عمومی آنان؛ 4. ارائة اطلاعات و حمایت برای والدین و خانواده‌های دارای کودکان ناشنوا و یا کم‌شنوا. دومین گردهمایی سالیانة بخش والدین مجمع مدرسان امریکایی ناشنوایان در 1971 برگزار شد. در این گردهمایی، اعضای مجمع به تغییر نام سازمان از بخش والدین مجمع به «انجمن بین‌المللی والدین کودکان ناشنوا» در بخش والدین ناشنوای مجمع مدرسان رأی دادند و لی‌کاتز ، پدر یک دختر ناشنوا، به سمت نخستین رئیس انجمن بین‌المللی والدین برگزیده شد. انجمن بین‌المللی نسبت به ارتباطی متعهد گردید که در بردارندة کودکان و والدین ناشنوا به عنوان اعضای برابر خانواده‌های خود جامعه می‌گردید. این انجمن، در جهت متحد ساختن والدین، متخصصان و بزرگسالان ناشنوا فعالیت کرد تا سطح زندگی کودکان ناشنوا و کم‌شنوا را ارتقا دهد. همچنین، انجمن بین‌المللی والدین شبکه‌ای را تأسیس کرد که اعضا از طریق آن، می‌توانستند برای یکدیگر، منبع اطلاعاتی و حمایتی باشند. تا پایان 1972، فعالیت این بخش بر مبنایی داوطلبانه قرار داشت. در این سال، دفتر انجمن به هلکس هاوس منتقل گردید که متعلق به انجمن ملی ناشنوایان بود. انجمن یاد شده، بودجة لازم برای پرداخت حقوق کارمندان را تأمین می‌کرد و افزون بر تأمین مکان دفتر و حمایت بسیاری از آنها به عمل می‌آورد. انجمن ملی ناشنوایان، تا سال 1985، سالیانه به انجمن بین‌المللی والدین و بخش کودکان مجمع مدرسان، یارانه می‌پرداخت در این سال، انجمن از لحاظ مالی به استقلال رسید. در سومین گردهمایی دوسالانة انجمن، لی کاتز، نخستین مدیر اجرایی آن شد و لری نیومن ، که دختری ناشنوا داشت، ریاست آن را عهده‌دار گردید. با پیوستن والدین، متخصصان و دوستان به انجمن، برای رفع نیازهای والدین دارای کودکان ناشنوان، شمار اعضای آن افزایش یافت. بین سالهای 1974 و 1976، بخش کودکان، کیتهای ارتباطاتی ابداع کرد و به خانواده‌ها، مدارس، کتابخانه‌ها و متخصصان فروخت. این کیتها در بر دارندة کتاب و دفترچه‌های راهنما دربارة ناشنوایی برای والدین، کتاب و عروسک برای کودکان؛ و عروسکی موسوم به «دقیقاً شبیه من» با سمعک بودند. مری آن لاک ، مادر یک دختر ناشنوا، پس از مرگ کاتز، مدیر اجرایی انجمن شد. تجدید سازمان: در 1975، با افزایش تعداد افراد خانواده‌هایی که به عضویت انجمن بین‌المللی والدین کودکان ناشنوا درآمدند و با شکل‌گیری گروههای وابسته به آن، انجمن چهارمین همایش دوسالانة خود را برگزار کرد. انجمن والدین به عنوان یک سازمان مستقل به ثبت رسید و دیگر بخش والدین انجمن بین‌المللی والدین محسوب نمی‌شد. اساسنامة آن تدوین گردید و هیئت اجرایی ملی آن، منصوب شدند، این هیئت، متشکل از اعضای داوطلبی است که هر سال، دو بار تشکیل جلسه می‌دهند. کمیتة اجرایی نیز جزئی از این هیئت است و اعضای آن نیز همگی والدین کودکان ناشنوا هستند. به طور کلی هیئت اجرایی نیز متشکل از والدین و متخصصان است. افزون بر این، نمایندگان محلی و مشاوران تدبیری نیز در تعیین اهداف و جهت‌گیری مجمع شرکت می‌جویند. گروههای وابسته، عمدتاً از گروههای محلی والدین تشکیل شده‌اند و در واقع، رابط شبکة انجمن کودکان ناشنوای امریکا و انجمن بین‌المللی والدین کودکان ناشنوا با جوامع محلی، خانواده‌ها و انجمنهای محلی هستند. گروههای وابسته، سالانه مبلغی را به انجمن کودکان می‌پردازند، اما به طور مستقل، فعالیت می‌کنند. این گروهها، به برگزاری گردهمایی مبادرت می‌ورزند، برنامه‌هایی برای جمع‌آوری اعانه و تأمین بودجه تدارک می‌بینند و فعالیتهایی را برای والدین و خانواده‌ها ترتیب می‌دهند. گروههای وابسته در برگزاری مجمعهای دوسالانة انجمن و همچنین، اطلاع‌رسانی به مجمع مدرسان درخصوص موضوعات قانونی حائز اهمیت در سطح ملی، موثر واقع می‌شوند. مجمع مدرسان نیز خبرنامه و مرسوله‌های پستی مخصوص در اختیار گروههای وابسته قرار می‌دهد و همچنین، نحوة شروع و حفظ گروههای والدین را بدانها می‌آموزد و علاوه بر ارائة اطلاعات و حمایت، افرادی را برای سخنرانی در گردهماییهای آنان می‌فرستد. در سال 1985، مجمع مدرسان در حدود 95 گروه وابسته داشت. حقوق عمومی94-142 : انجمن والدین، در تدوین و ایجاد قانون آموزش برای همة کودکان معلول، حقوق عمومی 94-142، فعالیت چشمگیری داشت. در واقع، شماری از اعضای هیئت، در کمیته‌ها و هیئتهای مشاوره‌ای مشغول به خدمت بودند تا اطمینان حاصل کنند که مطالبات والدین کودکان ناشنوا، مورد توجه قرار می‌گیرد. همچنین، در خصوص حقوق عمومی 94-142 با گروه ضربت گالودت ، همکاری تنگاتنگی داشت. سمیناری سه روزه دربارة قانون جدید برای والدین، برگزار شد. اظهاراتی در آن سمینار ایراد شد و بعدها نیز این اظهارات در کنگره بیان گردید که نه تنها به حقوق عمومی 94-142 مرتبط بود؛ بلکه از حقوق کودکان ناشنوا و خانواده‌های آنان نیز دفاع می‌کرد نشریة مقالات دیدگاهی : مجله در سال 1976 توسط بخش کودکان مجمع تأسیس شد. بر موضوعاتی نظیر مداخلات اولیه، کلاسهای مختلط و عادی، رابطان و مناسب‌ترین آموزش تأکید داشت و با هدف حمایت از دیدگاههای موجود دربارة نشستهای آموزش فردی، شوراهای شهر، حضور در دیوان عالی تدوین می‌شدند. همچنین، ارائة اطلاعات به والدین دربارة حقوق فرزندانشان و دربارة دیدگاههای یک سازمان ملی در طبقه‌بندی کلاس درس، ارتباطات و خدمات حمایتی مقالات، استفاده می‌شود. انتشارات: در سال 1977، انجمن بین‌المللی والدین، فروش همة کتابها را به انجمن ملی ناشنوایان، واگذار کرد. کتابها و نشریات جدیدی که از سوی انجمن والدین تالیف و توزیع گردید، عبارت بودند از: سالهای چالش: راهنمای والدین دارای نوجوانان دچار نقص شنوایی ، به مترجم نیاز دارید؟ ، ناتوانی یادگیری و ناشنوایی ، راهنمای اردوی تابستانی سالیانه ، در آغاز راه: راهنمای گروههای والدین ؛ و تلاش . تلاش، نشریة رسمی شبکة انجمن والدین و مجمع مدرسان است که نخستین شمارة آن، در 1969 منتشر گردید. این نشریه، شش بار در سال، منتشر می‌گردد. جهت‌گیریهای جدید: در 1979، ژاکولین زِد. مندلسون ، مادر یک پسر ناشنوا، به مدیریت اجرایی منصوب شد و برای بهبود روند ارائة خدمات به اعضا و خانواد‌ها، شروع به تجدید سازمان کرد. وی، یک صندوق پول امانی تأسیس کرد و هفتمین گردهمایی دوسالانة شبکة انجمن و مجمع به همراه گردهمایی ملی صدمین سالگرد پیدایش مجمع ناشنوایان ، برگزار شد. همچنین، دفتر سخنگویان انجمن بین‌المللی والدین، متشکل از سخنرانهای شرکت‌کننده در 87 گردهمایی، کنفرانس، کارگاه و نشست تأسیس گردید. برای بهبود روند انتقال اطلاعات مربوط به موضوعات روزِ کودکان ناشنوا و خانواده‌هایشان، شبکة ارتباطات، توسعه یافت. همچنین بر میزان اظهارات و شهادتهای قانونی افزوده شد و حمایت از حقوق والدین و فرزندان، اولویت یافت. از سوی دیگر، مدیر اجرایی و رئیس پیشین شبکة انجمن والدین و مجمع مدرسان، بونی فرچایلد ، کتاب جدیدی را با نام سالهای چالش: راهنمای والدین دارای نوجوانان دچار نقص شنوایی به نگارش درآورد و در سرتاسر امریکا و کانادا، کارگاههایی در خصوص نیازهای نوجوانان دچارِ نقص شنوایی و خانواده‌هایشان تشکیل گردید. شبکة انجمن والدین و مجمع مدرسان، برنامه‌ای جدید به نام دو سال عشق را ترتیب داد که در واقع، برنامه‌ای متشکل از خدمات شخصی است و هزینة آن را یک سازمان خدماتی و یا یک مدرسه متقبل می‌شود. این برنامه به خانواده‌های دارای کودک ناشنوا و یا کم‌شنوا ارائه می‌گردد. بر طبق این برنامه، هر خانواده به عضویت مجمع مدرسان درمی‌آید و از آن، کتاب، اسباب‌بازی، برنامه و نشریه دریافت می‌دارد. این خدمات، تا دو سال، هر ماه ارائه می‌گردد. این حمایت ماهیانه از خانواده‌ها، آنان را در پرورش کودکان ناشنوای خود آموزش داده، پشتیبانی می‌کند و قوت قلب می‌دهد. مجمع مدرسان و یا یک مدرسة محلی موقعیت خانواده‌های دارای کودک ناشنوا را چنان تعیین می‌کند که هر خانواده در حوزة یک سازمان خدماتی قرار گیرد. آگاهی عمومی: از طریق عضویت در شورای نمایندگان ، اعضای مجمع مدرسان و همچنین اعضای کنگره، از موضوعات قانونی آگاهی می‌یابند. این شورا، در واقع، سازمانی است متشکل از نمایندگان انجمنهای مرتبط با ناشنوایان که به موضوعات قانونی تأثیرگذار بر ناشنوایان، خانواده‌های دارای عضو ناشنوا، و افراد فعال در این زمینه می‌پردازد. مجمع مدرسان در اتخاذ تصمیمات تأثیرگذار بر آموزش و بهداشت روانی نیز نقش به سزایی ایفا می‌کند. این سازمان، از طریق گروههای ضربت، گردهمایهای منطقه‌ای، انتشارات، مقالات دیدگاهی، مرسولات پستی ویژه و خبرنامه، اعضای خود و سایران را آگاه می‌سازد و آموزش می‌دهد. مجموعة فعالیت آگاهی در امور پزشکی ، پزشکان و سایر مراقبان بهداشت را از اهمیت تشخیص زودهنگامِ ناشنوایی آگاه می‌سازد. همچنین مجمع مدرسان به والدین و خانواده‌های دارای فرزندان ناشنوا و کم‌شنوا اطلاعاتی ارائه می‌دهد و از آنها حمایت می‌کند. در نتیجه، والدین از طریق این اطلاعات، می‌توانند دربارة کودکان ناشنوای خود و نیازهای آنها، با اطمینان تصمیم‌گیری کنند. مأخذ: GEDPD, Vol. 1, P. 26-29. ژاکلین زد. مندلسون ترجمة محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 21 اردیبهشت 1399 |