کد | jr-28250 |
---|---|
عنوان اول | انجمن دانشآموختگان دانشگاه گالودت |
عنوان دوم | تشکلی صنفی برای هماهنگی و گسترش ارتباطات دانشآموختگان دانشگاه گالودت |
نویسنده | جک آر گنون |
مترجم | راضیه افتخاری |
مترجم | صدیقه شجاعیان |
عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
نوع | کاغذی |
ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
محل چاپ مجموعه | تهران |
سال چاپ | 1388شمسی |
شماره صفحه (از) | 146 |
شماره صفحه (تا) | 151 |
زبان | فارسی |
متن |
انجمن دانشآموختگان دانشگاه گالودت ، تشکلی صنفی برای هماهنگی و گسترش ارتباطات دانشآموختگان دانشگاه گالودت. این انجمن، نمایندگی بیش از چهار هزار ناشنوا را بر عهده دارد و بیش از نیمی از کل دانشآموختگان این دانشگاه در دورة کارشناسی در آن عضویت دارند. این انجمن سالانه، دوبار تشکیل جلسه میدهد و به روی عموم دانشآموختگان، دانشجویان سابق و دریافتکنندگان مدرک افتخاری از آن دانشگاه، گشوده است. این انجمن، یکی از یاوران فدراسیون جهانی ناشنوایان به شمار میرود و بیش از 55 شعبه در سراسر امریکا و کانادا دارد. دفاتر محلی برای وامها، بورسیهها و جوایز و لباسهای ورزشی دانشجویان به دنبال جمعآوری کمک هزینه هستند و تا کنون، درصدد فراهم کردن هزینة مراسم یادبود، مبالغ بلاعوض و سفر برای دانشجویان شرکتکننده در همایشهای مدیریت و رهبری بودهاند. تأسیس: انجمن دانشآموختگان، در 27 ژوئن سال 1889 در سومین اجلاس انجمن ملی ناشنوایان در واشنگتن دی. سی. بنیانگذاری شد. دانشآموختگان در محوطة این دانشگاه (که بعدها به دانشگاه ملی کر ولالها معروف شد) گرد هم آمدند و این انجمن را تشکیل دادند. جان بی. هاچکیس ، یکی از دانشآموختگان این مرکز در 1869 و عضو هیئت علمی دانشگاه گالودت، ریاست این اجلاس را بر عهده داشت. مویل بالارد ، نخستین و تنها دانشآموختة دانشگاه گالودت، در 1866 به عنوان رئیس، جان هاچکیس، به عنوان معاون رئیس، جان دبلیو. ودیتز ، دانشآموختة سال 1884 به عنوان منشی و آموس جی. دریپر ، دانشآموختة سال 1872 و استاد دانشگاه گالودت، به عنوان خزانهدار برگزیده شدند. 31 دانشآموخته حق عضویت یک سالانه خویش را که یک دلار، بود در همان روز پرداخت کردند و اسامی آنان به عنوان اعضای موسس ثبت گردید. این اعضا از میان دانشجویان دانشگاه گالودت در خلال سالهای 1866 تا 1889 بودند. اهداف: هدف از تأسیس انجمن دانشآموختگان حفظ و افزایش شهرت و نفوذ دانشکدة گالودت، به عنوان یک سازمان آموزش عالی برای ناشنوایان, به ویژه ناشنوایانی که در امر آموزش دخیلاند و تداوم دوستیها در دانشگاه و افزایش روابط اجتماعی و دوستانه میان دانشآموختگان دانشگاههای مختلف است. انجمن دانشآموختگان، دارای اجلاسی است که با استثنائاتی هر سه سال یک بار برگزار میشود. بیشتر این نشستها در محوطة دانشگاه به نام کندال گرین برگزار میشد، اما در سالهای اولیه، این اجلاس در شهرهای بزرگ و همزمان با سایر اجلاس ملی، همچون کنفرانس انجمن ملی ناشنوایان یا مجمع معلمان ناشنوایان امریکا انجام میگرفت. عضویت: چهار نوع عضویت در انجمن دانشآموختگان وجود دارد: فعال، همکار، افتخاری و امضا کننده. عضویت فعال، شامل دانشآموختگان دانشگاه میشود. اعضای همکار میتوانند در دفتر انجمن دانشآموختگان مشغول به کار شوند. این اعضا شامل افرادی است که حداقل یک سال در دانشگاه به تحصیل مشغول بودهاند. عضویت افتخاری، به وسیله آرای اعضا صورت میگیرد. این عضویت به افرادی اعطا میشود که موفق به کسب درجة افتخاری گردیدهاند. عضویت امضاکننده مخصوص دوستان و حامیان دانشکدة گالودت است. اعضای جدید در طول مدت عضویت، یک بار حق عضویت پرداخت میکنند که میزان آن از سوی هیئت مدیره مشخص میشود. شعبهها و همکاری با تشکلها: انجمن دانشآموختگان، شریک فدراسیون جهانی ناشنوایان بوده و در ائتلاف شهروندان معلول امریکایی نیز عضویت دارد. این سازمان عضو موسس شورای سازمانهای خدمترسان به ناشنوایان است که امروزه از رده خارج شده است. انجمن دانشآموختگان، دارای 55 انجمن محلی در امریکا و کانادا است. بیشتر این انجمنها در شهرهای بزرگ قرار دارد؛ زیرا دانشآموختگان و مدارس شبانهروزی ناشنوایان بیشتر در این شهرها متمرکز گردیدهاند. این انجمنها برای تشویق دانشآموزان ناشنوا به شرکت در دانشگاه گالودت، انجام پروژههایی برای حمایت از این دانشگاه و موسسه دانشآموختگان، همچنین تداوم دوستی در دانشگاه تشکیل گردیده است. در روزهای نخستین، این سازمانها شعبه نامیده میشدند. انجمن دانشآموختگان مینهسوتا که نخستین شعبة این سازمان است، در سال 1895 تشکیل گردید. به سرعت پس از آن، شمار دیگری از انجمنها در سایر شهرها به وجود آمد. انجمنهای جی سی ای ای، در شهرهای خود، مدافع برنامههایی بودند که برای دانشآموزان ناشنوا طراحی میشد. آنان برای اعطای وام دانشجویی، بورسیه و سایر تسهیلات، تهیة لباسهای ورزشی، و سایر نیازمندیهای آنان، به جمعآوری اعانه میپردازند. همچنین هزینة دانشآموزانی که قصد شرکت در کنفرانسهای مهم را دارند و یا مایل به ورود به دانشگاه گالودت هستند، از سوی آنان پرداخت میشود. آنان از برنامههای سالانة گالودت (دهم دسامبر) و برنامههای ادبی حمایت میکنند. تاریخچه: در 1893، با تلاشهای دانشآموختگان، نام این دانشکده به افتخار توماس هاپکینز گالودت، از دانشگاه کر ولالها به دانشگاه گالودت تغییر یافت. وی یکی از بنیانگذاران نخستین مدرسة آزاد و دائمی ناشنوایان در امریکا و پدر نخستین مدیر این دانشگاه، یعنی ادوارد ماینر گالودت ، بود. در 1907، این دانشگاه به مناسبت هفتادمین سالگرد تولد ادوارد ماینر گالودت، صندوقی به همین نام در کندال گرین تأسیس کرد. این صندوق پس از سالها، در اوایل دهة 1950 همراه هزینهای که از سوی کنگره امریکا برای ساخت کتابخانهای به نام و یادبود ادوارد ماینر گالودت تخصیص یافته بود، به وجود آمد. ساختمان این کتابخانه در 1956 به پایان رسید و باعث تأسیس دانشگاه گالودت در 1957 به همت انجمن ایالتهای میانی گردید. در 1915، دانشآموختگان با توجه به تغییر بازار کار صنعتی، پیشنهاد افزایش دورهای آموزشی بیشتری را ارائه دادند. این دورههای فنی، به ایجاد واحد فنی دانشگاه انجامید. در دهة 1940 انجمن دانشآموختگان، موفق به کسب امتیاز خدمات اجتماعی دولتی دانشگاه، برای کارمندان خویش گردید. در 1947 این انجمن، توانست نظر خویش مبنی بر گزینش یک نماینده از میان دانشآموختگان در هیئت مدیره را عملی سازد. بویس آر. ویلیامز ، نخستین نمایندة دانشآموختگان در هیئت مدیره بود. چهار دانشآموخته در هیئت امنای دانشگاه مشعول انجام وظیفهاند. در طول سالها، تصاویر و مجسمههای نیم تنه، نقوش برجسته و سایر یادبودها، جمعآوری و به عنوان نشان ملی در سالن چاپلهال محوطة دانشگاه نگهداری میشود. انجمن دانشآموختگان نقش مهمی در افزایش و ارائة این مجموعه دارد. این تصاویر یادبود، به افتخار مدرسان مشهور ناشنوایان، اعضای هیئت علمی، کارمندان دانشگاه گالودت و دانشآموختگان برجسته، در دانشگاه نصب گردیده است. این مجموعه دربردارندة مجسمة نیم تنة ابه چارلز دولپه، موسس نخستین مدرسة آزاد ناشنوایان جهان (در پاریس) است. همچنین در 1969 مجسمة ادوارد ماینر گالودت که به دست پیترو لازاری ساخته شده بود، از سوی انجمن دانشآموختگان، به دانشگاه اعطا گردید. مجسمة جیمز ای. گارفیلد ، رئیس دانشگاه گالودت که به دست دانیل چستر فرنچ ساخته شده نیز در این مجموعه نگهداری میشود. وی حامی سرسخت آموزش عالی ناشنوایان در دوران تصدی پست نمایندگی کنگره و در زمان ریاست خویش بود. لوح افتخار آبراهام لینکلن، رئیس جمهوری وقت امریکا که از جنس مرمر و برنز است نیز در این مجموعه وجود دارد. وی نخستین رئیسجمهوری امریکا بود که در 1864، منشور دانشگاه را امضا کرد. جمعآوری اعانات: در 1960، اعضای انجمن دانشآموختگان تصمیم گرفتند به یک اقدام ملی و متهورانه برای جمعآوری اعانه در مراسم صدمین سالگرد تاسیس دانشگاه در 1961 دست زنند. دیوید پیک آف ، رئیس وقت انجمن، رهبری این اقدام را بر عهده گرفت. وی برای هدایت کمیتة جمع آوری اعانه در مراسم صدمین سالگرد تاسیس دانشگاه، از مقام خود به عنوان مدیر دانشگاه استعفا کرد. در مدت هفت سال، او و همسرش پائولین، با پیمودن صدها هزار کیلومتر، به بسیاری از ایالات امریکا و کانادا، سفر کردند و از بسیاری از دوستان و دانشآموختگان تقاضای کمک کردند. بیش از 5600 تن در این امر شرکت جستند. مبلغ جمعآوری شده که در ژوئن 1967 به دانشگاه تحویل داده شد، نزدیک به نیم میلیون دلار بود. انجمن دانشآموختگان، دانشگاه گالودت توافق کردند که این مبلغ را در راههای زیر صرف کنند: 1. تخصیص نیمی از این مبلغ به صندوق عضویت دانشآموختگان ، برای فراهم ساختن کمکهای مالی برای دانشآموختگان ناشنوای دانشگاه گالودت و سایر دانشکدهها و دانشگاهها که در پی کسب مدارج عالی تحصیلیاند؛ 2. اعطای یک چهارم از این مبلغ به صندوق فرهنگی لورنت کلرک که به افتخار نخستین معلم ناشنوا در امریکا نامگذاری شده است، برای ارتقای پروژهها و فعالیتهایی که به غنیسازی فرهنگی جامعه ناشنوایان میانجامد؛ 3. یک چهارم به صندوق مسکن دانشآموختگان برای تأسیس و نگهداری یک ساختمان چند منظوره در محوطة دانشگاه یا در مجاورت آن تعلق میگیرد. صندوق عضویت دانشآموختگان هر ساله، مبالغی را برای بورسیه کردن دانشجویان واجد شرایط که مایل به ادامة تحصیل در مقطع دکتری هستند، در اختیار آنان قرار میدهد. از زمان تأسیس این صندوق در 1968 تا کنون مبلغ دویست هزار دلار بورسیه به شصت دانشجو در رشتههای مختلف تعلق گرفته است. بیش از نیمی از این افراد، موفق به کسب مدرک دکتری شدهاند. صندوق فرهنگی لورنت کلرک، سالانه چهار نوع هزینة کمک تحصیلی در اختیار افرادی که باعث ایجاد تغییرات اساسی در جامعة ناشنوایان گردیدهاند، اعطا میکند. این هزینهها عبارتاند از: بورس تحصیلی ادوارد ماینر گالودت که به رهبران ملی یا بین المللی، ناشنوایان یا افراد عادی که در جهت ارتقای وضعیت ناشنوایان سراسر جهان فعالیت میکنند، اعطا میگردد؛ بورسیة لورنت کلرک، برای ناشنوایانی که اقدامات اجتماعی مهمی انجام دادهاند؛ بورسیة آلیس کاگزول ، برای خدمات ارزشمندی که از سوی ناشنوایان ارائه میگردد؛ بورسیة آموس کندال، برای ناشنوایان برجسته که در زمینههای تخصصی غیرناشنوایی مشغول به تحصیلاند، اعطا میگردد. از آنجا که هزینة ساخت ساختمان دانشآموختگان با توجه به تورم موجود، به اندازة کافی در اختیار نبود، در سال 1978 انجمن و دانشگاه گالودت، تصمیم گرفتند از این مبلغ برای بازسازی سالن ژیمناستیک قدیمی دانشگاه که در بخش تاریخی محوطة آن قرار گرفته بود، استفاده کنند و آن را به ساختمان دانشآموختگان تبدیل سازند. این اقدام همچنین باعث احیای یکی از معماریهای سبک ملکه آن در واشنگتن و تنها سالن ورزشی باقیمانده در منطقة کلمبیا گردید که در قرن نوزدهم تأسیس شده بود. دانشآموختگان، این مرکز را «اوله جیم » نامیدند. این ساختمان به دست فردریک ویترز ، معمار معروف و بنیانگذار موسسة امریکایی معماری ساخته شد. ساخت این مرکز از سال 1879 آغاز و تا 1881 با هزینة نزدیک به 400/14 دلار که از سوی کنگره اعطا شده بود، به اتمام رسید. این ساختمان، بزرگترین ساخت چوبی در طول تاریخ حرفة معماری وی بوده است. از آنجا که هزینة بازسازی اوله جیم ناکافی بود، انجمن دانشآموختگان و دانشگاه گالودت تصمیم گرفتند کسری بودجه خویش را که بالغ بر 3/1 میلیون دلار بود، با جمعآوری اعانه تأمین کنند. این کار سه سال به طول انجامید. مراسم افتتاحیة این ورزشگاه در 25 ژوئن سال 1982 در سی و یکمین اجلاس انجمن انجام شد. این مرکز دارای دفاتر، اتاقهای کنفرانس، آشپزخانه و سالن پذیرایی، برای برگزاری ضیافتها و مسائل اجتماعی است. در 1968 دانشگاه گالودت با همکاری انجمن دانشآموختگان اقدام به تأسیس دفتر دایمی دانشآموختگان در محوطة دانشگاه کرد و جک آر. گنون به عنوان نخستین مدیر دانشآموختگان و دبیر اجرایی انجمن برگزیده شد. گنون، معلم، داور و سردبیر انتشارات مدرسه در مدرسة ناشنوایان نبراسکا بود. تا 1976، انتخابات دفاتر موسسه، در اجلاس سالانة آن انجام میشد. در 1973، اعضای انجمن تصمیم گرفتند به جای اجلاس سه سالانه، مقامات خود را از طریق سیستم رأیگیری ملی برگزینند تا بدین ترتیب، فرصت شرکت در انتخابات به کلیة اعضا داده شود. بدین منظور از انجمنهای محلی دعوت شد تا به عنوان کمیتة نظارت بر انتخابات، ایفای نقش کنند. در 1976 این موسسه نخستین صندوق رأی پستی خود را از طریق انجمن کنتاکی که مسئولیت این کار را به عهده گرفته بود، به وجود آورد. انجمن، پیشنهاد کرد بنای یادبودی به افتخار لورنت کلرک در روستای لابالم فرانسه ایجاد شود. در پاییز 1980 پنج ناشنوای امریکایی به عنوان میهمان، از سوی انجمن ملی ناشنوایان فرانسه به این کشور دعوت شدند. این میهمانان از کلیة شهرهای فرانسه، مدارس، کانونها و سازمانهای ناشنوایان دیدار کردند. این بازدید در روستای لابالم که در دامنة کوههای آلپ قرار گرفته است، به پایان رسید. در این روستا لوحی برنزی به شهردار اهدا شد. در طول سالها، انجمن دانشآموختگان تلاشهای فراوانی انجام داد تا ادارة پست را متقاعد سازد تمبر یادبودی را به افتخار توماس هاپکینز گالودت و به پاس خدمات ارزندة وی برای ناشنوایان منتشر سازد. پس از تلاشهای فراوان، مراسم پردهبرداری از طرح تمبر در سالن کندال گرین و در سی و یکمین اجلاس سه سالانة انجمن دانشآموختگان، در ژوئن 1982 انجام شد. در این مراسم، ژنرال ویلیام اف. بولگر ، رئیس کل ادارة پست به عنوان میهمان اصلی به ایراد سخنرانی پرداخت و رسماً از این طرح پردهبرداری کرد. در ژوئن 1983، جشن نخستین روز انتشار تمبر گالودت در مدرسة امریکایی ناشنوایان در غرب شهر هارتفورد در ایالت کانتیکت برگزار شد. این مدرسه در سال 1817 به همت گالودت برای ناشنوایان تأسیس گردیده بود. بولگر، همراه وین فیلد مک چورد ، مدیر مدرسة ناشنوایان و ادوارد سی. مریل کوچک ، رئیس دانشگاه گالودت و تنی چند از شخصیتهای برجسته در مراسم این جشن شرکت کردند. همچنین جمعی از افراد خانوادة گالودت نیز در این مراسم حضور یافتند. در آوریل 1985، انجمن و دانشگاه گالودت، رسماً باغی را به عنوان یادبود گالودت، نخستین رئیس دانشگاه، به کانون ویژة مردان ناشنوا تبدیل کرده و به نام کانون کاسموس به آنان اهدا کردند. گالودت از بنیانگذاران و پنجمین رئیس کانون کاسموس بود. این برنامه از سوی کمیتة صندوق فرهنگی لورنت کلرک پیشنهاد و از طرف دانشگاه و انجمن دانشآموختگان به کانون کاسموس هدیه شد. فعالیتهای جاری: افزون بر حفظ دفتر دانشآموختگان که حافظ منافع این گروه است و با 55 انجمن محلی همکاری نزدیک دارد، انجمن، دارای چندین فعالیت دیگر نیز هست. یکی از این فعالیتها، انتشار خبرنامه دانشآموختگان گالودت است که جز ماههای ژوئن، جولای، آگوست و دسامبر، دوبار در ماه منتشر میشود. برنامة آموزش و هدایت دانشآموختگان؛ کمک به استخدام، جمعآوری اعانه و انجام روابط عمومی به نیابت از دانشگاه؛ در تأمین هزینة جایزة مطبوعات گالودت ویژة نویسندگان برجسته و حرفهای تلاشهای مهمی را دربارة همکاری با دانشکده گالودت در زمینة ناشنوایی و ناشنوایان، از دیگر برنامههای این مرکز است. این دانشگاه به صورت مشترک با مرکز اطلاعات ملی ناشنوایان، اقدام به انتشار فرهنگ سازمانها و مراکز ملی ناشنوایان، به عنوان خدمات عمومی کرده و با کمک کانون الکساندریا پوتوماک لاینز ، اقدام به اعطای بورسیه به دانشآموختگان جوان و برجسته میکند. شخصیتهای موثر: افراد بسیاری نقش مهمی در تاریخ انجمن دانشآموختگان داشتهاند که در اینجا فقط به چهار نفر آنان میپردازیم: چارلز دی. سیتون ، معلم مدرسة ناشنوایان ویرجینیای غربی، هفت دورة پیاپی یعنی سی سال به عنوان خزانهدار مشغول به کار بود. وی تنها مسئولی بود که بیشترین مدت را در انجمن فعالیت کرد. بنجامین ام. شاو به عنوان متخصص شغلی شرکت تایر و لاستیک فایر استون در شهر آکرون در اهایو، در سال 1945 ریاست انجمن را بر عهده گرفت. در دوران ریاست وی، انجمن دانشآموختگان توانست فعالیتهای بسیاری انجام دهد؛ از جمله آنکه، دانشآموختگان بیش از گذشته مستقیماً در امور دانشگاه شرکت میکردند؛ همچنین انجمن، اقدام به انتشار خبرنامه دانشآموختگانگالودت کرد؛ پنجاه انجمن دانشآموختگان سازماندهی گردید و نخستین نماینده دانشآموختگان در هیئت مدیره دانشگاه، برگزیده شد. دیوید پیک آف، هنگامی که ریاست کمیتة جمعآوری اعانه در اجلاس صدمین سالگرد انجمن را به عهده داشت، این سازمان را به سوی رهبری جامعة ملی ناشنوایان سوق داد. موفقیت وی در جمع آوری اعانه، تأثیر بسزایی بر دانشگاه و موفقیت نسلهای بعدی ناشنوایان گذاشت. جیمز ان. اورمن به عنوان نیروی هدایت کنندة انجمن به شمار میرفت. وی نخست در 1947 به عنوان منشی و سپس عضو هیئت مدیره، 29 سال پیاپی به انجام وظیفه در انجمن مشغول بود. وی در مدت دو دوره ریاست، این سازمان را در یکی از بحرانیترین دوران روابطش با دانشگاه گالودت، دورهای که نقش آموزش عالی ناشنوایان مورد بررسی دقیق قرار گرفته بود، رهبری کرد. دانشآموختگان و دانشگاه گالودت بر سر مسئلة جهتگیری دانشگاه، اتفاق نظر نداشتند. دانشآموختگان، علاقهمند به برنامههایی بودند که بسیار بلند پروازانه به نظر میرسید. آنان خواستار ارائة آموزش عالی ناشنوایان در سایر دانشگاهها بودند، اما رئیس دانشگاه معتقد بود دانشگاه باید دانشجویان بیشتری را تحت پوشش قرار دهد. اورمن، رهبری شجاع و قدرتمند بود و با درایت خویش توانست انجمن را به یک سازمان ملی با نفوذ و قدرتمند، با اهدافی درازمدت تبدیل کند. یکی از موارد اختلاف این دو، گزارش بابیج بود که شامل مطالعاتی دربارة آموزش ناشنوایان در ایالات مختلف میشود. این گزارش، باعث تأسیس موسسة فنی ملی ناشنوایان در شهر روچستر نیویورک و سایر برنامههای آموزش عالی ناشنوایان گردید. انتشارات: در ماه میسال 1946، انجمن، اقدام به انتشار روزنامة خود به نام بولتن دانشآموختگان گالودت کرد. پیش از انتشار این خبرنامه، اقدامات اجلاس و گزارش فعالیتهای سازمان از سوی انتشارات دانشجویی دانشگاه، با نام باف اند بلو چاپ میشد. در آن زمان، انجمن برای انتشار خبرنامة خود، بودجة کافی در اختیار نداشت؛ از این رو انجمنهای محلی با حمایت مالی خود، هزینة چاپ یک شمارة آن را میپذیرفتند. نخست این خبرنامه با ساختارهای مختلفی به چاپ میرسید، اما بعدها به یک مجلة خبری تبدیل شد و تا سال 1966 انتشار آن ادامه یافت. اما در آن سال جایگزین ماهنامهای به نام خبرنامه دانشآموختگان گالودت گردید. امروزه این خبرنامه ماهی دو بار منتشر میشود و تیراژ آن 22000 نسخه است. این خبرنامه با داشتن 25000 خواننده، یکی از پرخوانندهترین نشریات ناشنوایان در امریکاست. این خبرنامه در راستای اهداف انجمن، مبنی بر افزایش نفوذ دانشکدة گالودت و ارتقای اهداف موثر در رفاه ناشنوایان به تمام دانشآموختگان این دانشگاه و در صورت درخواست، به افراد علاقهمند ارسال میگردد. در خلال سالهای 1961 تا 1964 که انجمن دانشآموختگان مشغول جمعآوری اعانه از سوی صندوق صدمین سالگرد تأسیس خود بود، اقدام به چاپ خبرنامة صدمین سالگرد گالودت کرد تا همگان را در جریان پیشرفت طرح خویش قرار دهد. انجمن، اقدام به چاپ پنج کتاب کرده است که عبارتاند از: استعداد خاموش ؛ گلچینی از نظم و نثر ناشنوایان (1960) میراث ما 1864-1964 (1964)؛ تقویم نجومی گالودت (1974)؛ ناشنوایان برجسته (1975)؛ ناشنوایان پرجاذبة امریکا (1985). مآخذ: EDHD, P. 91; GEDPD, Vol. 1, P. 454-458. جک آر. گنون ترجمة راضیه افتخاری؛ صدیقه شجاعیان |
تاریخ ثبت در بانک | 21 اردیبهشت 1399 |