| کد | jr-27741 |
|---|---|
| عنوان اول | اشارة انگلیسی |
| عنوان دوم | یکی از روشهای ارتباط کم ناشنوایان با بهره‌گیری از حرکات دست همراه با گفتار |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 119 |
| شماره صفحه (تا) | 120 |
| زبان | فارسی |
| متن |
اشارة انگلیسی ، یکی از روشهای ارتباط کم ناشنوایان با بهره‌گیری از حرکات دست همراه با گفتار. در 1973، برخی از استادان دانشگاه گالودت به نامهای هری بورنشتین , کارن سولنیر, لیلیان همیلتون و رالف آر. میلرِ پدر ، این روش را ابداع کردند. این شیوة دستی پیچیدگیهای اندکی دارد. انگلیسی اشاره‌ای، در بردارندة ایما و اشاره‌های دستی است که بر طبق ترتیب کلمات در انگلیسی و به همراه گفتار، به نمایش در می‌آید, تا بدین ترتیب، محیط زبانی شفافی را برای کودکان کم‌شنوا فراهم آورد. از یک نظر، شبیه روش انگلیسی بصری کاربردی و روش انگلیسی اشاره‌ای دقیق است. انگلیسی اشاره‌ای, دو نوع ایما و اشاره را به نمایش می‌گذارد: علامتهای اشاره‌ای و کلمات اشاره‌ای . کسی که از انگلیسی اشاره‌ای استفاده می‌کند, می‌تواند هر کلمة گفتاری انگلیسی را با یک کلمة اشاره‌ای و یک علامت اشاره‌ای برابر نماید. هر یک از 3500 کلمة اشاره‌ای، با مفهوم یک کلمة جداگانه در انگلیسی و با همة مفاهیم مختلف آن، انطباق دارد. کلمات اشاره‌ای، بیانگر هیچ‌گونه صدا و یا هجی‌ای نیستند. چهارده علامت اشاره‌ای نیز برای بیان بیشتر‌ین تغییرات دستوری (از قبیل: مفرد, جمع, مالکیت) به کار می‌روند. به وسیلة واژگانی محدود به 3500 کلمة اشاره‌ای و 14 وند ، نمی‌توان همة مفاهیم موجود در زبان انگلیسی را بیان کرد؛ اما با انتخاب کلمات انگلیسی دارای کاربرد بسیار، آوانویسی کلمات و وندهای اشاره‌ای, این روش برای برآوردن بیشتر نیازهای عمومی، از جامعیت برخوردار است. برای تکمیل واژگان نیز می‌توان از الفبای دستی استفاده کرد. فراگیری انگلیسی اشاره‌ای, به وسیلة مجموعه‌های مشروح کتاب و پوستر که در بر دارندة کتب مرجع مهم نیز هستند, آسان‌تر می‌گردد. لغت‌نامة جامع انگلیسی اشاره‌ای ، سه کتاب درسی دیگر، پنجاه کتاب کودکان و سه پوستر نیز در زمرة این مجموعه‌ها هستند. مشکل این روش این است که انجام آن کُند است. اگرچه شنوایان, زبان اشارة امریکایی را آسان‌تر فرا می‌گیرند؛ اما در به کاربردن آن، کُند هستند، چرا که تولید اشاره، دو برابر بیان کلمات، زمان می‌بَرَد. این، بدان معناست که به طور متوسّط، ابراز هر عقیده، دو برابر، نیازمند زمان است. تحقیقات، حاکی از این است که بیشتر والدین و بسیاری از آموزگاران, که در تلاش‌اند این روش را به کار ببرند، در نهایت، بسیاری از علامتهای دستوری را کنار می‌گذارند و بسیاری از کودکانی که در معرض این گونه افراد قرار می‌گیرند, زبان مورد استفادة آنان را به قالبهایی شبیه زبان اشارة امریکایی تبدیل می‌کنند. مأخذ: EDHD, P. 188-189. ترجمة محبوبه مرشدیان |
| تاریخ ثبت در بانک | 18 اردیبهشت 1399 |