مقاله مجموعه

کد jr-27735  
عنوان اول اسکات، شارلوت انگاس  
عنوان دوم خانم ریاضیدان و ناشنوای انگلیسی  
مترجم فهیمه شیرازی  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
محل چاپ مجموعه تهران  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 103  
شماره صفحه (تا) 106  
زبان فارسی  
متن اسرائیل ← فلسطین اشغالی
اسکات، شارلوت انگاس ، خانم ریاضیدان و ناشنوای انگلیسی.
در هشتم ژوئن 1858 در لینکلن انگلستان متولد شد و دومین فرزند خانواده بود و پدرش، والتر اسکات ، کشیش کلیسای خودمحور بود. وی، توانست با آموزشهای معلم خصوصی در خانه، بورسیة دانشکدة گیرتون را به دست آورد. گیرتون، نخستین دانشکدة ویژة زنان بود که در آن زمان، به تازگی در انگلستان، آغاز به کار کرده بود.
اسکات، یکی از یازده بانوی جوانی بود که در دانشکدة گیرتون، حضور یافت، که چند کیلومتر دورتر از دانشگاه کمبریج واقع شده بود. دانشجویان زن، تنها در حضور خانم متأهل می‌توانستند در سخنرانیهای 32 استاد دانشگاه کمبریج، شرکت کنند. در آن زمان، امتحان تریپوس ، ویژة دانشگاه کمبریج، برای اعطای درجه به افراد شایسته برگزار می‌شد. پیش از ورود اسکات، تنها سه پیشگام گیرتون این امتحان را با موفقیت گذرانده بودند. گرچه تا 1948، هیچ درجه‌ای به زنان اعطا نشده بود، اما در 1880، اسکات، امتحانات ریاضی را در نُه روز پشت سرگذاشت. نتیجة امتحان او با رتبة هشتم مردان از دانشگاه کمبریج، یکسان بود. سریعاً نسبت به موفقیتهای او واکنشهایی نمودار شد و تا آن سوی سواحل ریورکم نیز امتداد یافت. این خبر در سراسر انگلستان منتشر شد که زنی در رشته‌ای مردانه به مهارت کامل دست یافته است. اسکات و همة دانشجویان زن، از گرفتن درجه در جشن اعطای درجه محروم شدند و در آنجا هیچ نامی از زنانی که امتحان را با موفقیت گذرانده بودند، برده نشد. در آن سال، رتبه هشتم مرد، اعلام شد و پیش از آنکه مسئول دانشگاه، نام مرد حائز رتبة هشتم را اعلام کند، همة دانشجویان، نام اسکات از دانشکدة گیرتون را با شادی فریاد کشیدند. با حضور در این جشن غم‌انگیز، او فریاد هلهلة دانشجویان را به سختی می‌شنید؛ زیرا در سالهای حضور در دانشگاه، قدرت شنوایی‌اش بسیار کم شده بود. همکلاسهای اسکات، در مهمانی همان شب، برگهای درخت برگ بو را به عنوان نشان افتخار، به وی هدیه کردند. این افتخار بزرگ که نصیب یک زن شده ‌بود، منشأ تشکیل مهمانیهای شبانة متعدد و انتشار خبر قبولی اسکات در امتحان تریپوس شد. فشار عمومی بر دانشگاه کمبریج برای اجرای تمام امتحانات (نه فقط امتحان تریپوس) برای نمایندگان دانشجوی زن، به عنوان یک موضوع سیاسی، بالا گرفت. بیانیه‌ای مبنی بر دفاع از حقوق زنان در امتحانات کمبریج توسط آقا و خانم دبلیو. اس. آلدیس از اهالی نیوکاسل تهیه شد و هشت هزار نفر، ذیل آن را امضا کردند. در نهایت، در 24 فوریه 1881، رأی‌گیری برای تجدید نظر در سیاستهای دانشکده صورت گرفت و با 398 رأی موافق و 32 رأی مخالف به تصویب رسید و دانشکده موظف شد نام دانشجویان برجستة زن را به همراه نام مردان، اعلام کند. در سال 1922، جیمز هارکنیس ، از جامعة ریاضی امریکا دربارة رویداد سال 1881 به این نکته از تاریخ انگلستان اشاره کرد که نظریة فمنیسم میل ، به قدرت سیاسی و تحصیلات عالی زنان منجر شد.
آرتور کایلی ، از استادانی بود که از اسکات، حمایت می‌کردند. وی در مدت تحصیل اسکات در دانشکده، همواره دوست قابل اعتماد او بود. اسکات، در جلسات سخنرانی او دربارة جبر جدید ، توابع مثلثاتی ، نظریة اعداد و نظریة جانشینی شرکت می‌کرد. اسکات، مدرک کارشناسی خود را در 1882 و دکتری‌اش را در 1885 با رتبة اول از دانشگاه لندن گرفت. اسکات در طول این سالها به تدریس در دانشگاه گیرتون می‌پرداخت. کایلی، سمت استادیاری در دانشکدة برین ماور را به او پیشنهاد کرد و او آن را پذیرفت در برین ماور، اسکات، نخستین سرگروه رشتة ریاضی شد. او تنها زنی بود که مدرک دکتری در رشتة ریاضیات را داشت و زبان اصلی او انگلیسی بود. گرچه حس شنوایی او به مرور، بدتر می‌شد و در ابتدا با برگزاری جلسات سخنرانی مخالفت می‌کرد؛ اما به تدریج کلاسهای درس او شلوغ‌تر می‌شد.
او تمام وقت خود را برای کمک به دانشجویان اختصاص داد. سه نفر از دانشجویان زن که پیش از سال1900، دکتری خود را در رشتة ریاضی اخذ کردند، از دانشجویان اسکات بودند. او شدیداً با آسان‌گیری و اتخاذ سطح پایین‌تر از استاندارد برای زنان، مخالف بود. اسکات، از یکی از دانشجویان دختر که بر اثر سل از ادامة تحصیل بازمانده بود، دفاع کرد و گفت: زنان جوان بیمار، می‌توانند کارهای عملی، فکری و ذهنی مهمی را انجام دهند. عقاید او به طور قابل ملاحظه‌ای از زمان خودش جلوتر بود. او برای تأسیس آزمایشگاه ریاضی، تلاش می‌کرد. او از دو ریاضیدان دانشگاه کمبریج برای پیوستن به او در دانشکده برین ماور، دعوت کرد. در 1896، و با دعوت اسکات، برتراند راسل جوان و همسرش آلیس برای ایراد سخنرانی به دانشکدة برین ماور آمدند. در ابتدای قرن بیستم، اسکات، شنوایی‌اش را به طور کامل از دست داد. دکتر مارگریت لهر می‌گوید: اسکات، به خوبی تدریس می‌کرد. او دانشجویانی را تربیت کرد تا بتوانند پاسخگوی پرسشهای دانشجویان جدیدتر باشند. کمیتة نظارت ، بودجة ششصد دلاری را به یک سخنگو تخصیص داد تا در برقراری ارتباط اسکات با دانشجویان و تصحیح ورقه‌های امتحانی به او کمک نماید. به او توصیه شد برای تقویت به ورزش در هوای آزاد بپردازد. او به باغهای اطراف می‌رفت؛ در همین زمان بود که نژاد جدیدی از گلهای داوودی را تولید کرد. او بارها به انگلستان بازگشت و بین جامعة ریاضی امریکا و مجمعهای تاریخی اروپا، ارتباط برقرار کرد. او عضو محفل ریاضیدانان پالِرمو ، عضو افتخاری جامعة ریاضی آمستردام ، عضو جامعة ریاضی لندن ، عضو جامعة ریاضی ادینبورگ و عضو جامعة ریاضی آلمان بود.
در 1901، با تلاش او، هیئت امتحان ورودی دانشکده تشکیل شد و اسکات به سرپرستی امتحانات ریاضی در سالهای 1902 و 1903 برگزیده شد. وی در 1891، جامعة ریاضی امریکا را تأسیس کرد و به مدت هفت سال در سمت مشاور و دو سال در سمت جانشین رئیس، در آنجا فعالیت کرد. او در میان سی نفری که در جشن پنجاهمین سالگرد جامعة ریاضی آمستردام حضور داشتند، تنها عضو زن بود.
از 1899، اسکات به عنوان همکار ویراستار علمی در در نشریة ریاضی امریکا شروع به فعالیت کرد که تصدی این شغل، 27 سال انجامید. او یک سال بعد از فعالیتش در برین ماور نخستین مقاله‌اش را دربارة معادلات جبری در همین روزنامه به چاپ رساند. رشتة اصلی او هندسة جبری بود و مقالات متعددی را دربارة اشکال هندسی (مانند: سطوح صاف، منحنیهای خطی، مکعبهای مربع، مخروطها و کثیرالأضلاعها)، در شماره‌های مختلف نشریة ریاضی امریکا, فصلنامة ریاضی محض و کاربردی ، معادلات فلسفی انجمن سلطنتی لندن , سالنامة ریاضی و آرشیو جدید منتشر کرد. شاید مهم‌ترین مقالة او در 1891، دربارة اثبات نظریة بنیادی نئوتر بود. نظریة مکس نئوترسی ، سی سال پیش مطرح شده بود؛ اما تا زمانی که اسکات یک نمونة هندسی آن را اثبات کرد، اثبات آن صرفاً جبری بود. اسکات، همچنین بر روی علاقة دختر نئوتر، امی ، هم تأثیر گذاشت، به گونه‌ای که او رشتة تحصیلی خود را که زبان بود، به ریاضیات تغییر داد. اسکات، نیروی الهام‌بخش زنان بود تا درصدی از قبولی در دکتری ریاضی را پیش از 1940 در امریکا به خود اختصاص دهند. قابلیتهای او به عنوان یک معلم، علاقة او به راهنمایی دانشجویان و تربیت بسیاری از دانشجویان زن، به وضوح، تأثیرات فراوانی بر زنان عضو اکادمی امریکا داشته ‌است. کتاب اسکات به نام گزارش مقدماتی از نظریات و روشهای جدید در هندسة تحلیلی هواپیما برای بار دوم منتشر شد و مورد تمجید، قرار گرفت. او همچنین در 1907، کتابی ویژة مدارس دربارة هندسة بال هواپیما منتشر کرد که به رغم میل او، بیشتر به ظاهر خطوط آن توجه شده ‌بود تا به مطالب و نکات اصلی آن. او پس از بازنشستگی در 1925، خانه‌ای در کمبریج خرید و بقیة عمرش را در انگلستان گذراند. تا زمانی که او در امریکا بود, با اینکه از کار کردن لذت می‌برد، اما هر روز تنهاتر می‌شد. سالهای آخر عمرش را به باغبانی و شرط‌بندی روی اسبهای مسابقه گذراند. او حتی فرصتی دیگر برای تحقیقات ریاضی یافت، بر مبنای آمار برندگان قبلی و محاسبات ریاضی دربارة پرورش اسب شرط‌بندی می‌کرد. در میان افتخارات بسیار وی، ربیر در پاریس, در سال 1897، او را «یکی از بهترین ریاضیدانان زنده» خواند و نام او در نشریة دانشمندان و زنان برجستة امریکایی 1607-1950 نیز آمد.
اسکات در دهم نوامبر 1931، درگذشت و در حیاط کلیسای گیلز در کمبریج، دفن شد. پروفسور پاتریشا کنشافت ، او را در زمرة اندک دانشمندانی داست که در تحقیقات ریاضی به طور چشمگیری فعالیت داشتند.
مأخذ:
DPAS, P. 313-317.
ترجمة فهیمه شیرازی  
تاریخ ثبت در بانک 18 اردیبهشت 1399