مقاله مجموعه

کد jr-27584  
عنوان اول اسپیر، انسون راندلوف  
عنوان دوم مخترع ناشنوا و مدیر چند مدرسة ناشنوایان امریکا  
نویسنده باری ای کروچ  
مترجم لقمان سرمدی  
عنوان مجموعه دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول  
نوع کاغذی  
ناشر موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم  
محل چاپ مجموعه تهران  
سال چاپ 1388شمسی  
شماره صفحه (از) 90  
شماره صفحه (تا) 91  
زبان فارسی  
متن اسپیر، انسون راندلوف ، مخترع ناشنوا و مدیر چند مدرسة ناشنوایان امریکا.
تاریخ و محل تولد اسپیر، به درستی دانسته نیست. دهم ژانویه 1860، تاریخی است که بیشتر پذیرفته شده است. محل تولد او نیز در نزدیکی مرز امریکا و کانادا در شمال وِرمونت یا گِبک بوده است. خانوادة ‌او در 1869، به مزرعة آیوآ و یک سال بعد به مینه پولیس ، نقل مکان کردند.
اسپیر، در یازده سالگی، دچار مننژیت و در پی آن، ناشنوایی کامل شد. وی از سال 1874 تا 1878، در مدرسة ناشنوایان مینه‌سوتا تحصیل کرد و پس از دانش‌آموختگی، در یک مغازة خیاطی مشغول به کار شد. او دو سال بعد در سال 1879، وارد دانشکدة گالودت شد، اما در 1880، به دلیل نقض مکرر مقررات دانشکده، اخراج گردید.
اسپیر، شخصیت بحث‌انگیزی داشته و تحصیلاتش در دانشکده را نیز به پایان نرساند، اما در مینه‌سوتا، بازرگان موفقی شد. وی، همچون بسیاری از هم‌دوره‌های خود به روش ترکیبی ، یعنی بهره‌گیری هم‌زمان از زبان اشاره و تکلم برای آموزش کودکان ناشنوا، اعتقاد داشت. اسپیر، به جهت ناشنوایی دیر هنگامش، در هنگام برقراری ارتباط با افراد شنوا، سخن می‌گفت؛ اما در سایر مواقع، صحبت نمی‌کرد. در زمان آغاز به کار مدرسة ناشنوایان داکوتای شمالی ، اسپیر، مسئولیت آن را بر عهده داشت. وی، پس از آنکه دورة تصدی‌اش در مدرسة ایالتی به پایان رسید، به فعالیتهای آموزشی خود ادامه داد. اسپیر، مردی پُرانرژی و انعطاف‌پذیر بود و با امید ایجاد اصلاحات، در انجمن ملی ناشنوایان فعالیت می‌کرد تا آن را به سازمانی تبدیل کند که بتواند پاسخگوی نیازهای جامعة ناشنوایان در سراسر امریکا باشد.
اسپیر، در ادارة آمار امریکا مشغول به کار شد. اما مشکلات او با دانشکدة گالودت تمامی نداشت؛ چرا که او در حالت مستی به دانشکده رفته بود. ادوارد ماینر گالودت او را شدیداً توبیخ و از ورود به دانشکده منع کرده بود. به دلیل این مشکلات، او احساس خوشایندی نسبت به آنجا نداشت. بنابراین در 1882، به مینه پولیس بازگشت و تا سال 1889، همان جا ماند. کارمند دفتر و سرپرستی کارمندان در دفتری پستی شغل بعدی وی بود. در 1889، کنگرة امریکا، تصمیم به تقسیم قلمرو داکوتا گرفت و زمینی را در آنجا به تأسیس مدرسة ناشنوایان، اختصاص داد. این مدرسة قدیمی در سیوکس فالز به مدرسة ناشنوایانِ داکوتای جنوبی تبدیل شد. سپس، در 1890، اسپیر نخستین مدیر مدرسة جدید در دویلز لیک شد. بنابراین از سمت خویش در ادارة پست، استعفا داد و به مدت پنج سال در آن مدرسه فعالیت کرد؛ اما در 1895، از سِمت خود در آنجا نیز استعفا داد. وی به مینه‌پولیس بازگشت و آنجا مدرسة روزانة ناشنوایان را تأسیس کرد. این مدرسه، دو سال بیشتر دوام نداشت. نخستین همسر وی، جولیا ‌هالورسون بود که دانش‌آموختة مدرسة مینه‌سوتا بود و مدیر موسسة داکوتای شمالی بود. اسپیر، بعدها از جولیا جدا شد و با فرانسس بل مریمن ، دانش‌آموختة مدرسة ایندیانا ، ازدواج کرد.
اسپیر، نه تنها در زمینة آموزش ناشنوایان فعالیت می‌کرد؛ بلکه مبتکر و متفکر هم بود. در 1890، ابتکار خود را که ساخت پاکت یا لفافة پستی ضد آب بود و برای محموله‌های پستی مورد استفاده قرار می‌گرفت، ثبت کرد. او در 1895، با کمک شریک شنوای خود و در شرکت لفافة اسپیر ـ هیوود (که بعدها به شرکت پاکت ایمنی اسپیر تغییر نام داد) شروع به تولید لفافة اسپیر ، کرد این لفافه‌ها، طوری طراحی شده بودند که محموله‌‌های پستی آرد، گندم و مواد رنگی را در برابر آب حفظ می‌کرد و استقبال بسیاری از آن شد.
اسپیر، به کار خود دربارة ناشنوایان ادامه داد. وی، پیشنهاد ایجاد تغییرات در سازمان انجمن ملی ناشنوایان را مطرح نمود که بعدها به «برنامة اسپیر» معروف شد. آرزوی اسپیر، بهره‌مندی اعضای ناد از نشریات رسمی این سازمان، در ازای پرداخت حق عضویت بود. وی بر این اعتقاد بود که ناد باید دفاتر مرکزی تمام وقت و دایمی ‌داشته باشد. در برنامة پیشنهادی او، کمیته‌ای اجرایی پیش‌بینی شده بود که بر فعالیتهای گروه، نظارت داشته باشد و یک کمیتة بزرگ مشورتی و یک رئیس که در خدمت سازمان باشد، نه اینکه بر آن، تسلط داشته باشد. هر چند این برنامه در زمان حیات اسپیر مورد پذیرش قرار نگرفت, اما بخشهای اساسی آن، مبنایی برای ایجاد اصلاحات در ناد، در دهة 1960 شد.
اسپیر، در قالب فعالیتهای شخصی‌اش، وقت و پول خود را در اختیار نیازمندانی قرار می‌داد که ناشنوا بودند؛ اما عمدة نگرانی و دغدغة خاطرش، اشتغال و استخدام ناشنوایان بود. وی در سال 1913، نقش موثری در تأسیس بخش ویژة ناشنوایان در ادارة کار و صنایع ایالت مینه‌سوتا ایفا کرد. او در 1917، به کنگره پیشنهاد کرد قانونی را به تصویب برساند که به موجب آن، بخش ناشنوایان در ادارة کار، ایجاد شود. هر چند کنگره، هیچ گاه چنین بخشی را ایجاد نکرد، اما تأمین شغل و ارائة آموزش، بخشی از فلسفة اسپیر در کمک به ناشنوایان بود.
اسپیر، در دهم دسامبر 1917، هنگامی که می‌خواست در مراسم گرامیداشت روز گالودت شرکت کند، سکته کرد و درگذشت.
مأخذ:
GEDPD, Vol. 3, P. 190-191.
باری ای. کروچ
ترجمة لقمان سرمدی  
تاریخ ثبت در بانک 17 اردیبهشت 1399