| کد | jr-27407 |
|---|---|
| عنوان اول | آکوستیک |
| عنوان دوم | صدا و صوت، اساسی‌ترین عنصر در شنوایی و گفتار و مورد بررسی در دانش آکوستیک |
| نویسنده | آرتور اف نیمولر |
| مترجم | راضیه افتخاری |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 14 |
| شماره صفحه (تا) | 15 |
| زبان | فارسی |
| متن |
آکوستیک، صدا و صوت، اساسی‌ترین عنصر در شنوایی و گفتار و مورد بررسی در دانش آکوستیک. علم مربوط به تولید، انتقال و کنترل صدا، آکوستیک نامیده می‌شود. صدایی که برای افراد عادی در محیط عادی قابل شنیدن باشد، در آکوستیک مورد بررسی است. از آنجا که برقراری ارتباط با ایجاد صدا، هم برای افراد عادی و هم افراد مبتلا به اختلالات شنوایی مهم است، اصول علم آکوستیک، اغلب با مثالهایی شرح داده می‌شود که به تولید و دریافت کلام مربوط است. ویژگیهای اساسی صدا: هوا از ذرات و مولکولهایی تشکیل شده که دایم همواره در حال حرکتهای تصادفی هستند. این ذرات دارای حجم‌اند و میانگین فاصله میان این ذرات، بستگی به فشار و درجة حرارت محیط اطراف دارد. تراکم هوا (جرم در واحد حجم) با میانگین فاصلة مولکولهای هوا، متغیر است و با آن رابطة معکوس دارد. هوا، همچنین، دارای قابلیت ارتجاعی است. تبدیل یک حجم از هوا به حجمی کوچک‌تر، مستلزم ِاعمال فشار است. در صورتی که این فشار برداشته شود، حجم کوچک‌تر به اندازة قبلی باز می‌گردد. این قابلیت ارتجاعی، زمانی کاملاً آشکار می‌شود که با اَنگُشت یک دست، مسیر ورود هوای لاستیک چرخی را مسدود کرده، با دست دیگر به آن، ضربه وارد کنیم. برای نشان دادن انتشار صدا، می‌توان چنین تصور کرد که ذرات هوا، هر کدام با جرم مخصوص، در فواصل مساوی از یکدیگر قرار دارند و به وسیلة فنرهایی فرضی به ذرات مجاور خود، متصل‌اند. اکنون تصور کنید دیواره‌ای از هوا در جلوی ذرات قرار دارد که با اعمال فشار، ابتدا به سمت راست حرکت داده می‌شوند و سپس به مکان قبلی باز می‌گردند. ذراتی که درست در سمت راست دیواره قرار دارند، ابتدا به سمت راست حرکت داده شده، به ذرات مجاور خود نزدیک می‌شوند و فنرها را در مسیر حرکت خود، متراکم می‌کنند و سپس، به مکان قبلی باز می‌گردند. انرژی‌ای که از سوی دیواره به محیط وارد می‌شود، به ترتیب از یک لایة ذرات و از طریق فنرهای متراکم و فشرده به لایة بعدی به سمت راست، منتشر می‌شود. انرژی موجود در این موج متراکم، به صورت یکنواخت به سمت راست حرکت می‌کند، در حالی که ذرات، به سادگی مسافت کوتاهی را ابتدا به سمت راست می‌پیمایند و دوباره به مکان قبلی خود، باز می‌گردند. در چنین حالتی، ذراتی که درست در سمت چپ دیواره قرار گرفته‌اند، به سمت راست، کشیده خواهند شد و با حرکت دیواره به عقب باز می‌گردند. در اغلب موارد، این سطح متحرک، قسمتی از یک شیء بزرگ‌تر، مانند تارهای صوتی انسان و یا دیافراگم (پردة ارتعاش) یک بلندگوست. سپس، انرژی آکوستیک به صورت دایره‌وار و در قالب جبهه‌های موجی کُرَوی شکل،دایمی و رو به گسترش، در اطراف تارهای صوتی و دیافراگم، منتشر می‌شوند، در حالی که ذرات به صورت شعاعی در مکان اصلی خود به سمت جلو و عقب در نوسان‌اند. سرعت انتشار صدا در هوا، حدود 345 متر در ثانیه است. جابه‌جایی ذرات در مکان اصلی، بستگی به شدت صدا دارد؛ اما با توجه به اغلب استانداردهای کوچک در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال، تُن صداهایی که فقط به وسیلة جوانان و با فرکانسهایی که قوة شنوایی آنان، حساس‌ترین حالت را دارد، ایجاد می‌شود، باعث جابه‌جایی ذرات در حدود یک تریلیونیوم متر (10 به توان منفی 12) می‌شود. این رقم، بسیار کمتر از قطر اتم هیدروژن است. حتی برای اغلب صداهای شدید، که باعث ناراحتی شنونده می‌شود، جابه‌جایی ذرات در این فرکانسها، کمتر از قطر یک تار موی انسان است. مأخذ: GEDPD, Vol. 1, P. 1-2. آرتور اف. نیمولر ترجمة راضیه افتخاری |
| تاریخ ثبت در بانک | 16 اردیبهشت 1399 |