| کد | jr-27402 |
|---|---|
| عنوان اول | آسپیرین |
| عنوان دوم | نقش و تأثیر داروی آسپرین در پیدایش و تداوم ناشنوایی |
| مترجم | محمدعلی جعفری |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 8 |
| شماره صفحه (تا) | 8 |
| زبان | فارسی |
| متن |
آسپیرین، نقش و تأثیر داروی آسپرین در پیدایش و تداوم ناشنوایی. مصرف بیش از اندازه آسپیرین میتواند باعث ایجاد حالت زنگ گوشی و افت شنوایی تا میزان چهل دسیبل شود که هر دو مستقیماً به مقدار دارو در خون مربوط هستند. بسیاری از داروها میتوانند مسموم کنندة بافت ظریف حسی گوش باشند و موجب از دست رفتن دایم شنوایی شوند، اما ضایعات شنوایی ناشی از آسپیرین در گوش داخلی، قابل بهبود است. کاهش شنوایی و زنگ زدن گوش یک تا سه روز پس از متوقف ساختن مداوای با آن، برطرف میگردد. هر چند حساسیت افراد به دارو متفاوت است، معمولاً پیش از بروز خطر کاهش شنوایی، روزانه دوازده قرص آسپیرین باید مصرف شود. بیماران مبتلا به ناشنوایی عصبی باید همچنین توجه داشته باشند که آسپیرین در فرکانسهای پایینتر تأثیر بیشتری بر شنوایی دارد. داروهای حاوی کوئنین نیز ممکن است باعث افت شنوایی شوند. از سوی دیگر گزارشهای تحقیقی در 1999 نشان میدهد که ترکیبات این دارو میتواند از ابتلا به نوعی ناشنوایی در اثر آنتی‌بیوتیکها جلوگیری کند. به گفتة دانشمندان دانشگاه میشیگان در شهر اَن آربور ، تحقیقات به عمل آمده بر روی موشهای آزمایشگاهی نشان‌دهندة آن است که ترکیب سالیسیلات مانع از صدمه دیدن سلولهای مُژَکی گوش داخلی میشود. این امر از آن جهت دارای اهمیت است که برخی آنتی بیوتیکها، نظیر استرپتومایسین، جِنتامایسین و نئومایسین، میتوانند این یاختههای مژهدارِ بسیار شبیه به هم را دچار آسیب کنند. این آنتی بیوتیکها در دو سوم موارد، باعث ناشنوایی میشوند. سلولهای مُژَکی به این دلیل اهمیت دارند که گوش داخلی به کمک آنها میتواند صداها و علایم ارسالی به سوی مغز را تشخیص دهد. مطالعاتی در دست انجام است تا مزایای آسپیرین در جلوگیری از ناشنوایی در انسان مورد آزمایش قرار گیرد. مأخذ: EDHD, P. 17-18. ترجمة محمدعلی جعفری |
| تاریخ ثبت در بانک | 16 اردیبهشت 1399 |