| کد | jr-27400 |
|---|---|
| عنوان اول | آرنولد، هیلیس |
| عنوان دوم | مجسمه‌ساز و معلم ناشنوای امریکایی |
| نویسنده | دبورا ام سونسترال |
| نویسنده | هری جی لانگ |
| مترجم | محبوبه مرشدیان |
| مترجم | محمد هادی سهرابی |
| عنوان مجموعه | دانشنامه ناشنوایان (دانا) ـ جلد اول |
| نوع | کاغذی |
| ناشر | موسسه فرهنگی هنری فرجام جام جم |
| محل چاپ مجموعه | تهران |
| سال چاپ | 1388شمسی |
| شماره صفحه (از) | 6 |
| شماره صفحه (تا) | 8 |
| زبان | فارسی |
| متن |
آرنولد، هیلیس ، مجسمه‌ساز و معلم ناشنوای امریکایی. در دهم ژوئن 1906، در بیچ واقع در داکوتای شمالی متولد شد. در شش ماهگی، به دلیل مننژیت مربوط به ستون فقرات ، شنوایی خود را از دست داد. دوازده سال نخست زندگی‌اش را در یک مزرعه سپری کرد و تحت آموزش رسمی قرار نگرفت. والدین آرنولد، به دلیل ناشنوایی او و همچنین به این دلیل که می‌خواستند او از آموزش گفتاری برخوردار شود و در آن زمان، چنین آموزشی برای کودکان ناشنوا در داکوتای شمالی وجود نداشت، او را به مدرسه نفرستادند. علاقة آرنولد به مجسمه‌سازی در ده سالگی بروز کرد و او مناظر مزرعه را با گِل می‌ساخت. مادرش که به علاقة او پی برده بود، گل رُس مجسمه‌سازی برای او تهیه کرد که خود، عاملی شتاب‌دهنده به فعالیت درازمدت و سازنده او نیز بود. تحصیلات رسمی آرنولد، با نقلِ مکان خانواده‌اش به مینه‌پولیس مینه‌سوتا در 1918 آغاز شد. وی در آنجا به مدرسة دولتی می‌رفت و پس از پایان تحصیل در دبیرستان مرکزی مینه‌سوتا و در 1933 توانست از دانشگاه مینه‌سوتا دانش‌آموخته شود. وی همچنین در مدرسة هنرهای مینه‌پولیس و آکادمی هنرهای کرانبروک به پیکرتراش معروف، کارل مایلز کمک می‌کرد و با هم تحقیق می‌کردند. وی در 1938 به عنوان استاد مجسمه‌سازی به عضویت هیئت علمی دانشکدة مونتی‌چلو درآمد. آرنولد، طرفدار سمبولیسم است و هنر وی تا اندازه‌ای نیز مدیون اکسپر‌سیونیسم است. این سبک هنری، دربر دارندة افکار فردی هنرمند و ابراز روحیات و عقاید درونی اوست. سمبولیسم، در مجسمه‌های بسیار انتزاعی آرنولد، اغلب آن چنان واضح نیست، اما هیچ‌گاه به‌طور کلی از آثار وی محو نمی‌شود؛ چرا که او معتقد است هنر باید باعث بروز واکنشی عاطفی در بینندة اثر شود. با آنکه آرنولد از هنر صرفاً انتزاعی و غیرسمبولیک، بیزار است، اما نقطة مخالف آن و به عبارت دیگر، تقلید دقیق از زندگی را نیز نمی‌پسندد. به عقیدة آرنولد، این سبک، تقلیدی فاقد شکل و قالب است و در پیکره‌های ساختة دست او، هیچ عضله و یا زردپی واضحی به چشم نمی‌خورد. به تصور او، هنر باید محملی باشد برای برانگیختن علاقة بیننده به دنیای فرم، رنگ و خط، سه مولفة اصلی هنر. اثر «خداوند، چوپان من است » نمایانگر ویژگیهای پیکره‌های ساختة دست آرنولد است. این مجسمه که در باغ کاردینال جوزف ریتر در سن‌لوئیز در میزوری نصب شده است، از سنگ مرمر جورجیا ساخته شده و دو متر و چهارده سانتیمتر ارتفاع دارد. این مجسمه، نمایانگر ویژگیهای خداوند از نظر آرنولد و در هنر اوست؛ آن هم در قالبی رمزگونه و عارفانه. این هنرمند، در نظر دارد بینندگان با حرکت به دور مجسمه و نگاه کردن به آن از زوایای مختلف، احساسات متفاوتی چون: تحسین، قضاوت و حمایت بیابند. آرنولد به همة روشهای سنتی مجسمه‌سازی، آثاری را خلق کرده است، اما شیوه‌های نوین را نیز تجربه کرده است. برای نمونه، او تنها پیکرتراش برجسته‌ای است که از وسیلة نسبتاً جدید آلومینیوم شکل‌پذیر ، استفادة چشمگیری می‌کند. در این روش، در ساخت لوله‌ها و میله‌های فلزی، گالوانیزه کردن صفحه‌های توری و صفحه‌های برنجی، از مشعل استیلین استفاده می‌شود و سپس، قالبهای توری شکل گرفته به دست هنرمند با آلومینیوم شکل‌پذیر، پوشانده می‌شود. آرنولد، برای آموختن این شیوة غیرمعمول، آن قدر آموزش دید و تمرین کرد که به صنعتگری ماهر و جوشکاری چیره‌دست، بدل شد. او همچنین به تحقیق در ریخته‌گری رزینپلی استر در مقیاس فراوان و افزون بر این، دربارة آلومینیوم شکل‌پذیر، به مطالعات تجربی مبادرت کرده و به بررسی دربارة مدل‌سازی در ریخته‌گری رزینپلی استر پرداخت. آرنولد در 1960، مفتخر به دریافت عنوان چهرة ماندگار از موسسة بین‌المللی هنر و ادبیات گردید. این موسسه که دفتر مرکزی آن در سوئیس است، دارای 760 عضو منتخب از سراسر جهان، از جمله هنرمندان فعال در زمینة هنرهای نمایشی، تجسمی و ادبیات است. آثار آرنولد در امریکا و خارج از آن به نمایش درآمده است. در 1956، فرشتة ساختة دست او، از رزینپلی استر را موسسة اطلاعات امریکا در نمایشگاه هنرهای تجسمی امریکا در شهرهای لنینگراد مسکو ، ایروان ، و باکو به نمایش درآورد. اثر دیگری از آرنولد به نام «ابراهیم و اسحاق بر درخت ماهون »، یکی از شانزده اثری است که نمایانگر هنر نیایشی امریکا بوده و در 1948، در نمایشگاه دوسالانة هنر مسیحیت معاصر در سالزبورگ اتریش به نمایش درآمدند و اکنون در نمازخانة خصوصی کاردینال ریتر در سن‌لوئیز، می‌توان آن را دید. دو اثر مشهور و مردم‌پسند آرنولد نیز در سن‌لوئیز هستند. یکی یادبود جنگ جهانی دوم است که در منطقة مرکز اداری شهر آلوئه قرار دارد، و مجسمه‌ای تحسین برانگیز و نزدیک به ده متر است که تنة آن از سنگ‌آهک است و در یک طرف، سربازان و در طرف دیگر، ملوانها را به تصویر کشیده است که برای رفتن به جنگ، خانه‌شان را ترک می‌کنند و دوباره از آن سوی مرگ، پدیدار می‌شوند. دیگری، عقابی عظیم‌الجثه روی چوبی به عنوان سمبل تقدیر است. این اثر در موزة گسترش به سوی غرب قرار دارد. آرنولد، در هجدهم نوامبر 1988 در اثر ابتلا به سرطان در خانه‌اش درگذشت. او با دریافت عنوان چهرة ماندگار از موسسة بین‌المللی هنر و ادبیات به افراد مشهور دیگری، از جمله: آلدوس هاکسلی ، تورنتون ویلدر ، ویلیام دستنبرگ و ویلیام ساریان پیوست. مآخذ: DPAS, P. 11-15; GEDPD, Vol. 1, P. 34-36. دبورا. ام سونسترال ؛ هری جی. لانگ ترجمة محبوبه مرشدیان؛ محمد هادی سهرابی |
| تاریخ ثبت در بانک | 16 اردیبهشت 1399 |