| کد |
jr-18798
|
| عنوان اول |
اثربخشی آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر صمیمیت زوجین ناشنوای شهر اصفهان
|
| نویسنده |
ریحانه کریم نژاداصفهانی
|
| نویسنده |
زهرا یوسفی
|
| عنوان مجموعه |
چهارمین کنفرانس بین المللی نوآوری های اخیر در روانشناسی،مشاوره و علوم رفتاری
|
| نوع |
کاغذی ، الکترونیک
|
| ناشر |
دانشگاه نیکان
|
| محل چاپ مجموعه |
تهران
|
| سال چاپ |
1396شمسی
|
| زبان |
فارسی
|
| موضوعات |
صمیمیت، آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت
|
| متن |
پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر صمیمیت زوجین صورت گرفته است. این پژوهش از نوع پژوهش های شبه ازمایشی بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه زوجین ناشنوای شهر اصفهان، نمونه این پژوهش شامل 20 زوج (40 نفر) داوطلب از زوجین ناشنوا یا نیمه شنوای شهر اصفهان بود که به صورت غیرتصادفی (در دسترس) در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در حالی که گروه گواه در لیست انتشار بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه 120 دقیقه ای بسته آموزشی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش عبارت بود از مقیاس صمیمیت (الکسیس جی، واکر و لیندا تامپسون، 1983، IS)، هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون وپیگیری در معرض ارزیابی قرار گرفتند. به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه های تکراری) استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر افزایش صمیمیت به طور معنادار موثر بوده است (p<0/05). طبق یافته های این پژوهش می توان گفت آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت روش مناسبی برای افزایش صمیمیت در زوجین ناشنوا بوده است.
|
| تاریخ ثبت در بانک |
2 اردیبهشت 1397
|
